سلام دوست گرامی

سوال تان را خواندم و متوجه شدم که بیشترین نگرانی تان  در مورد نحوه ی قضاوت دیگران در باره ی شماست و این در حالیست که همه ی ما در مورد انتخاب دوستان و معاشرین خود مختاریم که بر اساس نحوه ی تفکر امروزمان، تصمیم بگیریم با چه کسانی معاشرت کنیم و با چه کسانی نه.

این اولین حقوق اجتماعی هر شخصی است و قطعا شما هم از این قائده مستثنی نیستید ( البته این قائده در روابطی جدی تر و مسئولانه تر ، مانند روابط عاطفی، کمی متفاوت تر می شود یعنی در روابطی که ما مسئول و متعهد هستیم نمی توانیم به راحتی فقط به دلیل این برایمان ناخوشایند هستند، افراد را کنار بگذاریم ).

راهکارها:

-ابتدا دلایل خود را نسبت به این عدم تمایل، برای خود مشخص کنید.

-پس از آن اگر افراد مورد نظر اعتراضی مبنی بر بی عاطفگی شما را با خود شما مطرح کردند می توانید در کمال احترام به ایشان بگویید که تمایل و فرصت چندانی برای این نوع  روابط  ندارید.

-نگران دوستان مشترک هم نباشید چون اگر آنها مایل به ادامه ی ارتباط با شما باشند، باهاتون در ارتباط خواهند بود.

- اگر می خواهید کسی را از زندگی خود حذف کنید نگران ذهنیت او بودن، نشان دهنده ی "تمام نشدن "آن شخص در ذهن خودتان است پس به نوع این " تمام نشدن " در ذهن خود دقت کنید و این برمی گردد به همان دلایلی که در ابتدای راهکارها عنوان شد.

- در باره ی سوال پایانی باید عرض کنم اگر این آدمها حقیقتا " ناخوشایند " باشند " کنار گذاشتن "  و نه

" دور شدن"   از آنها ، با روشی قاطعانه و بالغانه به راحتی امکان پذیر می باشد. 

با تشکر از اعتمادتان. پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.

ویدا چیتگر - کارشناس ارشد روانشناسی - خانه ی توانگری