سلام وقت و ثانیه تون بخیر
ریحانه هستم 27 ساله از اصفهان. بالا و پایین های بسیییار داشته زندگیم ولی شرایط حال حاضرم..اینه ک مستقل زندگی میکنم شاغل هستم. چقد سخته ندونی اونطرف کی داره نوشته ات رو میخونه خانم ه یا اقا...کی هست کی نیست....ولی خب ادامه میدم ))
ب مدت 4سال با یکی از هم دانشگاهی هام دوست بودم و شرایط ب سمت یا عنوان ازدواج پیش میرفت...ولی الان نزدیک ب یک سال و نیم ه ک رابطه قطع شده یعنی کل ماجرا تموم شد...چون ایشون یه شخصیت تنهایی طلبی داشتند و طبق مشاوره هایی ک رفتیم معلوم نبود تا کی شرایط ازدواج رو نداشتن .یعنی امادگی ه ازدواج رو نداشت.و اگر ادامه میدادیم من باید همسر و مرد و در اینده هم مادر و هم پدر خانواده میبودم...و خ پسر خوب و منطقی و با احساسی بود ولی یهو توو اوج رابطه میرفت توو غار تنهایی و هکل رابطه براش زیر سوال میرفت. و انگار اصلا من وجود نداشتم...و توو کل این چهار سال مردد بود برای تصمیم اش..اوایل خ رو شناخت من وسواس داشت ولی هرچه گذشت متوجه شدم اینا بهانه است و بیشتر با خودش درگیره تا من و شرایط بیرونیمون.جون خانواده ها اوکی بودند.
من نتونستم یه رابطه ی هدف داری رو پیش ببرم و بخاطر همین 4سال طول کشید . و اخرشم خودم رابطه رو تموم کردم چون عین برزخ بود. الان یه مشکلی دارم.به شدت احساس نیاز دارم ب وجود و حضور جنس مخالف . مخصوصا ک تنها و دور از خانواده ام و شارژ احساسی کمی میشم و از طرفی فکر میکنم الان زمان مناسبیبرای تشکیل خانواده است.چون توو خودم این امادگی رو تا حدودی حس میکنم. مشکلم اینه ک نمیتونم رابطه رو هدف دار کنم...گاهی با خودم میگم همینجوری راحت پیش برو میگم بذار ببینم چی پیش میاد و یا انتظار دارم طرف مقابل بیاد راحت و مستقیم درخواستشو بده ...بین درستی این دو موندم؟!
راسش سر ماجرای قبلی خ اذیت شدم بعد از جدایی ،چون وابستگی شدیدی داشتم. الان نمیخام راحت پیش برم و یهو ببینم هیچ کاره ام.
چطور منظور طرف مقابل رو متوجه بشم؟ ایا نیاز ب مجاورت هست تا اون شخص کمی از من و من از اون مطمین بشم؟ حد و میزان این مجاورت چقدره؟ کیفیتش و میزان تایمی ک لازمه؟
کاش زود بهم جواب بدین ممنون ک منو گوش کردین منتظر پاسختون هستم
ریحانه 95/6/16
مهمترین سوال :