سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

شبیه مرگ تدریجی

پرسش

تاریخ ثبت : 07 مهر 1395
3,067  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
سلام به اهالی خانه توانگری طوبی من 30 سالمه. به کاری مشغول هستم که نیاز به مطالعه و بررسی موارد جدید روزانه و همینطور صرف وقت زیاد داره. مشکل من ای نه 1) که زیاد روی مشکلات کار فکر میکنم (صرف وقت زیاد، استرس، هزینه، تعداد کار کم، درآمد کم و...) 2) بلد نیستم طوری عمل کنم که کار و زندگی و تحصیل رو کنار هم داشته باشم. خیلی از همکارا هم بلد نیستن 3) انگیزه ام هم کم شده وقتی میبینم که پول و پارتی و قدرت بیشتر از علم و وجدان کارایی داره! باید سر اثبات یه نکته علمی تصریح شده کلی بنویسم هزینه کنم ولی طرف به خاطر قدرتی که داره علم رو بذاره زیر پا 4)آخر شب وقتی این سوال رو میپرسم که امروز چه دستاوردی داشتم جواب قابل قبولی ندارم.دویدم از سر صبح کلی خسته شدم اما احساس نمیکنم دستاورد خاصی داشتم! همچنان باید همون کارا پیگیری بشه،هزینه کردم، به کارای خونه و زندگی خصوصی م نرسیدم اتاقم نامرتبه، ورزش نرفتم و... 5) مطالعه نمیکنم چون نمیدونم چطور باید از تئوری علم رو خارج کنم و توی عمل استفاده کنم. گاهی اوقات بلد هستم از نظر علمی اما توی عمل نمیتونم فنی ازش استفاده کنم.همون روش های مطالعه برای آزمون رو بلدم که جوابگو نیست زمان مطالعه خواب میرم حتی اگر توی کتابخانه باشم. روش های فعال مطالعه هم باعث خستگی میشن و اونطوری که دلم میخواد نمیتونم استفاده کنم. انگار مطالعه دیگه برام جذابیت نداره فضای مجازی هم حسابی وقت منو گرفته با عضویت تو گروه ها و کانال های علمی و خانوادگی و دوستانه ! از این روز گذرانی هام ناراضی هستم اما نمیدونم چیکار کنم احساس میکنم دارم میمیرم اما تدریجی و نا محسوس! منتظر پاسخ راهگشای شما مبنی بر اینکه چطور وقت کشی رو حذف کنم از فضای مجازی فاصله بگیرم به مطالعه پیوند بخورم هستم. متشکرم

مهمترین سوال :

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری
فاطمه علی اکبری
14 فروردین 1397 ساعت 12:46

درود بر شما

توضیحات شما را خواندم. درمورد پرسشهایی که نوشته اید توجه بفرمایید:

1- مشکلات کار هم بخشی از کار است و نمی توان به آنها فکر نکرد. اما برای ایجاد تعادل بهتر است بیش از مشکلات، بر روی هدف نهایی تان متمرکز شوید.

2- به نظر می رسد با گفتن جمله خیلی از همکارا هم بلد نیستند به نوعی سعی در پاک کردن صورت مسئله دارید. اینکه دیگران چه برنامه ای در زندگی شخصی شان دارند مسئله خودشان است. شما می توانید برای خودتان برنامه ریزی کنید و البته طبق برنامه تان پیش بروید تا تعادل بین کار و درس و زندگی داشته باشید.

3- احساس شما قابل درک است. ولی می توانید مسئله را با مسئول مافوق یا در هر حال فردی که دارای ارتباط کاری مستقیم با شما باشد مطرح کنید. گاهی این مسائل در کار ایجاد می شود ولی نه به آن معنا که همیشه چنین چیزی باشد.

4- نسبت دادن دلیل مشکلات به عوامل بیرونی، راه حل نیست بلکه فرار از مسئولیت خود و ندیدن سهم خود در شرایط کنونی زندگی است. صرف وجود پارتی بازی در محل کار و... نمی تواند دلیل حالات شما باشد. بهتر است ریشه این مشکلات در دریابید.

5- استفاده از کمکهای اساتید و صاحب نظران و به ویژه اساتید دوره دانشگاه که مورد شناخت شما هستند می تواند به شما کمک کننده باشد. اگر فضای مجازی و برخی کانالها و گروهها سبب پایین آمدن کارایی شما شده است بهتر است از این فضاها خارج شوید.

همانطور که خدمت تان عرض شد لازمست که شما وقت خود را مورد برنامه ریزی قرار داده و برای انجام کارهای کوچک نیز خود را تشویق کنید تا انگیزه برای کارهای بعدی در شما ایجاد شود.


با احترام-علی اکبری

خانه توانگری طوبی

معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه