با سلام
33 سالمه در سن 24سالگی بعد از یک دوستی دوساله و عاشقانه ازدواج کردم ، از همون دوران عقد متوجه روابط اینترنتی و تلفنی همسرم با دوستان دختر سابقش شدم که البته فقط در حد همون چت بود و وقتی به روشون آوردم به شدت عذرخواهی و اظهار پشیمونی کردن و گفتن شیطنت بوده و تگرار نمیشه دوسال با هم زندگی کردیم تو اون دوسال هم با برخی از همکارانش رابطه چتی و تلفنی صمیمی داشتن ، من بهشدت شکاک شده بودم و ایشون به شدت محتاط و همیشه گوشیشون رو پنهان میکردن ، این مشکل و یه سری مشکلات دیگه باعث شد با وجود رفتن پیش چند تا مشاور در نهایت بگن که میخوان تنها باشن و دیدیم نمیتونیم با هم کنار بیایم و همش دعوا میکنیم و از هم جدا شدیم ،الان 6 سال گذشته و تو این مدت ایشون همیشه به یه نحوی ارتباطش رو با من حفظ کرده و ازم رابطه جنسی خواسته و اظهار پشیمونی کرده و خانوادشو مجددا فرستاده خواستگاری منم تصمیم گرفتم یه فرصت دوباره بهشون بدم و دوباره دوست شدیم تا ببینیم به نتیجه میرسیم واسه ازدواج مجدد یا نه ،اما باز تو این دوره دوستی به خاطر بی اعتمادی که از قبل بهشون دارم دایم صفحات اجتماعیشونو چک میکنم وفعالیتهای اینترنتیشون و فالوورهای دخترشون اذیتم میکنه و باز هم گوشیشونو رمز میزارن و پنهان میکنن اخیرا هم میگن من توهم دارم و هیچ کسی غیر من تو زندگیشون نیست ،ولی تلاشی هم در جهت اعتماد سازی نمیکنن یا مثلا تو صفحات اجتماعیشون پستی مبنی بر اینکه تو یه رابطه جدی هستن نمیزارن ،من واقعا مرددم که الان من اختلال شخصیت پارانوییدی دارم و زیادی شکاک و بدبینم یا رفتارای ایشون اشتباهه؟از طرفی دوستشون دارم از طرف دیگه دایم سر این مسایل با هم بحث داریم ، احساس میکنم نمیتونن نیاز عاطفی من رو برآورده کنن و فقط وقتی نیاز جنسی دارن بهم محبت میکنن و تکیه گاه خوبی واسم نیستن تو مشکلات و سختیها ،همه چیرو به شوخی میگیرن و وقتی در مورد چیزی شکایت میکنم یا از چیزی ناراحت میشم میگن من زیادی سخت میگیرم همه چیرو ، واقعا این رابطه طولانی و نوسانی داره فرسودم میکنه، لطفا راهنماییم کنید
مهمترین سوال :
