با سلام 

 آمارها نشون میده امروزه حدودا  از هر پنج رابطه،  یک مورد از طریق قرارهای آنلاین آغاز میشه.  که برخی صرفا با مشاهده پروفایل و  اطلاعاتی محدود در بیوگرافی صورت میگیره.

مطالعات روی نمونه ها نشون  داده روابطی که از این طریق شروع شده بیست و هشت درصد بیشتر از روابطی که بصورت  مستقیم و رو در رو آغاز شدن  احتمال داره در همون سال اول فرو بریزه. 

حالا  چرا تا این حد  مدیا  به گواه تحقیقات و آمارها برای برقراری روابط صمیمانه  ی پایدار آسیب پذیر بوده و نتونسته نقشی چندان با دوام و مثبت داشته باشه؟  به  نظر میاد متغیرها و فاکتورهای متعددی میتونن تعیین کننده و یا اثر گذار  باشن. فقدان پیام های غیر کلامی در این فضا ، خصوصیات شخصیتی پنهان در پس هویت پنهان  شده ی فرد  و همچنین وجود احتمالی تله های متعدد روانی، متغیرهایی که هر کدوم پس  از نخستین قرارها و  به مرور،  در گفتگوها و کش و قوس های رابطه خودشون رو آشکار میکنن.

همچنین در مورد پرسشی در خصوص برچسب گذاری روی چنین افرادی، بهتر است سعی کنیم به دور از قضاوت و استیگما زدن به فرد ،  رفتارها و اتفاقات و پیامدها  رو توی این وضعیت بررسی کنیم. وقتی ما بتونیم نقاظ ضعف و محدودیت های موجود در چنین شکلی از روابط رو  درک کنیم  قادر خواهیم  بود موضع و دیدگاه خودمون رو در خصوص چنین فرمی از روابط مشخص تر کنیم.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری