مینای عزیز سلام

نامه شما را خواندم و متوجه نگرانی شما از رابطه  عاطفیتون و میزان ارتباط تون شدم.

بین هر زوجی ممکن هست که قدری اختلاف هیجان وجود داشته باشد.با توجه به اختلاف سنی شما هم که حدود 9 سال هست این موضوع غیر عادی نیست ، و می توان این انتظارات و توقعات را با گفتگو با هم دیگه مطرح کرد و به راه حل مشترکی رسید.

لازم هست که خیلی واضح و شفاف شما مسئله خودتان را مطرح کنید .فقط چند تا نکته اصلی را بهش توجه کنید.

1- داستان و موقعیت را روایت کنید، نه اینکه قضاوت کنید.

مثلا بگویید: روز شنبه دقت کردم دیدم  از ساعت 9 تا 12 شب تماس تلفنی از طرف شما نداشتم. و اگر تماسی بوده فقط از طرف من بوده است.

2-احساس و نیاز خود را بیان کنید و جمله را با کلمه من شروع کنید نه تو.

با دیدن این واقعیت من ناراحت و غمگین شدم و فکر کردم که شاید اهمیتی ندارم که درطول روز شما یاد من نمی کنید. درسته؟

3-درخواست خود را به صورت واضح ، شفاف، عینی و قابل اجرا در قالب جمله مثبت بیان کنید. یعنی به جای اینکه بگید  به من بیشتر توجه کن، بگید دقیقا چه کاری برای شما مصداق بارز و عینی توجه کردن است. مثلا  من دوست دار م که در طول روز یک بار تلفن بزنید به من و حال من را بپرسید، این کار برای من معنی توجه و محبت را می دهد.

 با کمک سه مرحله بالا می توانید هر موضوعی که براتون ناراحت کننده بود مطرح کنید و این شیوه گفتگو احتمال تعامل و همکاری را حسابی بالا می برد.

اینکه در طول روز از حال هم با خبر باشید و هفته ای یک بار دیدار داشته باشید چیز عجیبی نیست. اما سوال من این هست که آیا شما به ایشان فرصت می دهید دلشان برای شما تنگ شود؟

حواستان باشد که تماس های پی در پی و مکرر می تواند پارتنر شما را کلافه کند و اتفاقا باعث دور تر شدن از شما بشود.

به مشورت کردن هم اشاره کردید، اما به موضوعاتی که انتظار دارید مشورت در ش اتفاق بیفته اشاره ای نکردید.

برداشت من این بود که  تاکید زیادی روی " هر جا ميريم هر كاري ميكنيم"وجود داشت، نمی دونم تا چه حد برداشتم درست هست، اما اگر واقعا انتظار دارید که در همه موارد این اتفاق بیفتد ، باید بگم که این طور نیست و افراد فردیت خود را در رابطه عاطفی که قرار می گیرند همچنان دارند و زوج بودن به معنی یکی شدن و در جریان تمام جزییات مسائل مربوط به هم قرار گرفتن نیست.

 اعتماد شما سپاسگزارم

مونا گوشه