با سلام

دوست عزیز گاهی اوقات کمال گرایی باعث می‌شود که ما برخی کارها را عقب بیندازیم تا در زمان مناسب‌تری آن‌ها را با کیفیت بهتر انجام دهیم. یا با وجودی‌ که کاری را به پایان رسانده‌ایم، پرونده‌اش را نمی‌بندیم تا در فرصت بیشتر، نواقص و ضعف‌های احتمالی آن را بهبود دهیم.
گاهی وقت ها هم ضعف در برنامه ریزی  می‌تواند در نهایت خود را به شکل اهمال کاری و به تعویق انداختن، بروز دهد.

گاهی وقت ها ما دچار اهمال کاری می شویم چون باور مرکزی ما این است که “باید کامل و بی عیب باشم” و این انرژی زیادی از ما میگیرد که باعث می شود کارها را نصفه نیمه رها کنیم. 

یکی از راهکارهای رهایی از کمال گرایی معمولی بودن را تمرین کنید لازم نیست ما در همه ی کارها بهترین باشیم. مثلا اگر قرار هست برای ارشد بخونید میتونید شروع کنید اما تصور شما این است باید روزی 8 ساعت درس بخونید و وقتی نمیتونید به اون برنامه ای که مشخص کردید عمل کنید ناامید میشید. چون دوست دارید کاری بی عیب و نقص انجام بشه مدام انجام آن را به فردا می اندازید. دنبال کردن معیارهای سخت گیرانه فرصت تجربه و آرامش و رضایتمندی و عزت نفس را از شما میگیره و در عوض به شما ناکامی، ناامیدی و عصبانیت و استرس میده

در این زمینه میتونید از بسته ی غیرحضوری رهایی از کمال طلبی منفی کمک بگیرید 

با احترام 

زهرا محمدی