سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

من هنوز با مهاجرتم کنار نیامده ام

پرسش

تاریخ ثبت : 03 شهریور 1397
1,157  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
من شهریور95 با همکارم عقد کردم، یک ماه بعد عقد اومد عسلویه، یک سال بعد من هم اومدم عسلویه چون خیلی بهم سخت گذشت اون یک سال، عملا عروسی کردیم.یک سال از اومدنم میگذره. افسرده شدم، همسرم تا ساعت پنج عصر سره کاره و بعد میاد خونه و دوتایی تنهاییم،حوصلمون سرمیره،سریال و فیلم میبینیم،تخته بازی میکنیم اما اینجا امکانات تفریحی صفره، هوا افتضاحه و سبک زندگی مردم طوریه که همیشه خیابون ها خلوته، ساعت نه شب همه جا تعطیله، من طراح هستم تو خونه کار میکنم فصلی یک ماه هم تدریس دارم، تو کلاس های مجازی طراحی شرکت میکنم اما تنهاترینم...افسرده ترینم...مشاورمون خیلی مشکلمونو جدی نگرفت گفت بچه دار بشید ولی ما بچه نمیخایم،من از دست همه عصبانیم...خشم زیادی دارم چرا زندگی من باید اینطوری باشه عمرم داره میره و من کاری ازم ساخته نیست نه تفریحی نه امیدی نه انگیزه و انرژی ای...آخرش که چی؟ کار هم نیست که برگردیم اصفهان...همش گریه میکنم، نمیدونم کار درست چیه؟شوهرم مرد خیلی خوب و همراهیه،مثل خودم روزنامه نگارم هست اما درک نمیکنه شرایطمو...میگه درک میکنم اما عملا کاری نمیکنه،با این هزینه ها سفر هم نمیریم ...

مهمترین سوال :

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

مونا گوشه
مونا گوشه
05 شهریور 1397 ساعت 13:53

سلام دوست گرامی

باتوجه که به شرایطی که توصیف کردید، مشخص می شود که کیفیت زندگی شما بنا به شرایط محیطی که  توش دارید زندگی می کنید ، پایین اومده و این  وضعیت روی رضایت شما از زندگی و خلق و خوتون اثر منفی گذاشته، به طوری که علیرغم فعالیت های شغلی که دارید باز هم خوشحال نیستید. یک حقیقتی که وجود دارد و لازمه نسبت بهش پذیرش داشته باشید این هست که شما بنا به شرایطی و مزایایی که براتون داشته زندگی در عسلویه را انتخاب کردید و این یکی از محدودیت های واقعی زندگی شماست که شاید در شرایط کنونی امکان تغییر درش را نداشته باشید. اما این که چطور این موضوع را تعبیر و تفسیر کنید و ارزیابی کنید قطعا دست شماست و روی حال و احوال کنونی شما اثر می گذارد. پیشنهاد می شود محدودیت های واقعی زندگی خودتان را در آنجا ببینیدو و خود یا همسرتان را بابت شرایطی که تغییرش تحت کنترلتان نیست سرزنش نکنید. تفکراتی مثل اینکه همه عمرم داره میره ..  فاجعه آمیز دیدن ماجراست. و کمکی به حل مسئله شما نمی کند و بیشتر شما را در حالت قربانی و درماندگی فرو می برد و خشم شما را افزایش می دهد.

می شه اینجور نگاه کرد که این شرایط می تونه موقت باشه و می شه دنبال کار در شهر های دیگه بود، با مشورت با همسرتان که می فرمایید همراه شما هم هستند می توانید به راهکار هایی برسید که با برنامه ریزی برای آینده و قدم به قدم وضعیت و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید. به بچه اشاره کردید، هرگز  به بچه دار شدن به عنوان یک راه حل برای مشکلات نگاه نکنید، چرا که موضوعی منحصر به فرد است که خود نیاز به آمادگی های روحی روانی و ثبات  نسبی در روابط و شرایط اقتصادی را می طلبد.

از اعتماد شما سپاسگزارم.

مونا گوشه



معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه