درود بر شما

توضیحات تان را خواندم. ابتدا نکته ای که لازمست در نظر داشته باشید، پذیرفتن تبعات انتخاب هایی است که در زندگی می کنید. مثلا درخصوص همین مسئله تحصیل توجه داشته باشید که سنجش مناسب موقعیت می تواند به شما کمک کند که تصمیمی بگیرید که نهایتا بیشترین فایده را در مقایسه با هزینه برای شما داشته باشد. زیرا هیچ انتخابی کامل نیست و ما در ازای آنچه که به دست می آوریم طبعاً مواردی را نیز از دست خواهیم داد (مثلا برای رسیدن به موفقیت تحصیلی؛ مبلغی پول به همراه وقت و انرژی خود را هزینه خواهید کرد) و مهم این است که در مقایسه نسبت فایده به هزینه رضایت خاطر شما تامین گردد. در مورد رشته پزشکی، بهتر است چک کنید که دلیل گرایش شما به این رشته چیست؟ علاقه شخصی یا تاثیر دیدگاههای اطرافیان تان که معتقدند شما مناسب رشته پزشکی هستید؟

* گاهی اوقات یک احساس "من خوب نیستم" که ما آن را به طور ناآگاه در روان مان حمل می کنیم باعث می شود نکات مثبت و دستاوردهای خود را نادیده بگیریم و به دنبال راهی برای اثبات خود به دیگران باشیم. رشته هایی مانند پزشکی جایگاه و مقبولیتی در جامعه ما دارند که می توانند به طور کاذب، احساس "من خوب نیستم" را نشان ندهند. اما هیچ دستاورد بیرونی ای نمی تواند این احساس را اصلاح کند زیرا این تغییر باید در درون ایجاد شود.

* دوست خوبم، در اینکه انسان موجودی است که ماهیت اجتماعی دارد و بخشی از احساس خوب بودن خود را از افراد پیرامونش می گیرد، شکی نیست. اما برای اینکه بتوانید تصمیم بالغانه بگیرید چک کنید که دیدگاه دیگران تا چه اندازه بر خواسته شما تاثیر داشته؟ چقدر می خواهید جایگاه مناسب در نظر دیگران داشته باشید؟ اگر این علاقه اینقدر در شما وجود داشته چرا زودتر به فکر تغییر رشته و شرکت در کنکور پزشکی نیفتاده اید؟ مثلا ممکن است شرایط کاری همسرتان سبب شده باشد که نسبت به خود احساس خوبی نداشته باشید و با تحصیل در رشته پزشکی بخواهید این احساس ناخوشایند را به نوعی جبران کنید. یا ممکن است بخواهید به دیگران نشان دهید من همان آدم با استعداد و دقیقی هستم که شما فکر می کنید. مهم است که شما نسبت به دلیل خواسته ها و دلیل تصمیمات خود آگاهی داشته باشید.

* آدمی می تواند به شاخه های تحصیلی مختلفی علاقمند باشد اما مهم این است که شما بدانید:

• چرا تصمیم گرفته اید پزشکی بخوانید؟
• در مورد آینده شغلی و فضای کاری آن رشته چقدر اطلاعات دارید؟
• برنامه ریزی های لازم را در این خصوص داشته اید؟
• اهداف خود را تعیین کرده اید؟ (مثلا: برای چی پزشکی بخوونم؟ با پزشکی خووندن به چه چیزی می رسم که الان ندارم؟)
• در صورت پذیرفته شدن، از مسائل مربوط به دوره تحصیل چقدر اطلاع دارید؟ رشته پزشکی با شب کاری همراه است و این مسئله برای شما و همسرتان قابل قبول است؟
• برنامه شما برای ادامه تحصیل همزمان با مسئولیت های زندگی متاهلی چه خواهد بود؟
• نوشته اید از شکست در کنکور می ترسم. این جمله تان بسیار مهم است چون باید برای خودتان مشخص کنید از چه چیز قبول نشدن می ترسید؟ این ترس شما می تواند با دلیل گرایش شما به پزشکی مرتبط باشد.

مهسا گرامی، زمانی که شما خود و استعدادهای تان را به خوبی شناخته باشید و اولویت بندی کرده باشید و همچنین برای آینده شغلی و زناشویی خود هدف گذاری نموده باشید، انتخاب مناسب تری خواهید داشت. سی سالگی نمی تواند دیر باشد برای یک شروع خوب، که البته لازمه اش شناخت صحیح خود و توانمندی ها و علاقه مندی ها به همراه هدف گذاری و برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف خواهد بود.

مواردی که خدمت تان عرض شد را چک کنید تا در نهایت بتوانید تصمیمی متناسب اتخاذ نمایید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی