درود بر شما

خانواده اولین نهادی است که فرد در آن حضور دارد و دلبستگی های اصلی ما در همین نهاد بنیادین است. والدین و خواهران و برادران، دلبستگی های مهم ما هستند و حتی در شرایطی که فردیت ما نیز تکمیل شده باشد، باز هم نیاز به حمایتهای خانواده خواهیم داشت.

مشخص است که بودن در فضایی که خواسته های شما نادیده گرفته می شود و مجبور به انجام کارهایی هستید که قلباً تمایل ندارید تا چه حد می تواند برای شما انباشت خشم نماید.

تضاد بین والدین و فرزند ریشه در باورها و رفتار پدر و مادر در دوران كودكی و نوجوانی دارد و معمولا در همه خانواده به نحوی وجود خواهد داشت. زیرا والدین و فرزندان مربوط به دو نسل متفاوت از هم هستند و بروز مقداری اصطکاک بین آنها غیرطبیعی محسوب نمی شود. اما گاهی اوقات این تفاوت به گونه ای اعمال می شود که سبب احساس خشم و اضطراب می گردد. در اینجا لازمست که ضمن حفظ حرمت پدر و فرزندی، تغییراتی در نحوه تعامل صورت بگیرد. البته این تغییر آسان نمی باشد و حتما با مشکلاتی همراه است ولی در نظر داشته باشید که اگر همان راهی را بروید که سالها رفته اید، به همان نتایجی خواهید رسید که همیشه رسیده اید. لازمه تغییر، تلاش است و تلاش کردن با زحمات و حتی سختی هایی نیز همراه خواهد بود.

همچنین به این نکته نیز توجه بفرمایید که ما مامور به تربیت کردن و از نو ساختن عادات و دیدگاههای والدین مان نیستیم و اگر هم بودیم اصلا موفقیتی در این کار نداشتیم. پدر شما سالها با همین روش زندگی کرده زیرا ابزارهایی که برای فرزندپروری در اختیار داشته اند همین بوده. در واقع این مسئله کم و بیش در هر خانواده ای پیش می آید و حتی بهترین والدین هم گاهی رفتارهایی دارند که نتایج آن مطلوب نیست. بنابراین اولین کاری که می کنید این است که پدرتان را به عنوان فردی که همین قدر سازوکار داشته بپذیرید، ایشان در انجام برخی رفتارها که سبب رنجش شما شده عمدی نداشته اند.

بهتر است شما تلاش کنید جهت بهبود نوع ارتباط با پدرتان. برای یک ارتباط مناسب، به نکات زیر توجه بفرمایید:

• اعضای خانواده و اطرافیان مان ( در مورد شما پدرتان) را همان گونه که هستند بپذیریم، نه اینکه بخواهیم آن‌ ها را در خواسته‌ های خود شکل بدهیم.
• اگر شما حرفی زدید که پدرتان در برابرش مقاومت کردند ابتدا آن رفتار را مورد نقد قرار ندهید حتی بهتر است برای کاهش مقاومت ایشان، رفتارشان را تایید کنید (مثال: من هم اگر جای شما بودم شاید چنین دیدگاهی داشتم، متوجه هستم که نظر شما از سر دلسوزی و علاقه به من است و از این بابت از شما ممنونم)
• سپس ضمن احترام به دیدگاه ایشان، نظر خود را درخصوص موضوع مورد گفتگو بیان کنید: می توانم حس کنم شما چه نظری دارید ولی نظر من در این مورد این است که...(نظرتان را اعلام کنید)
• نهایتا پس از شنیدن سخنان ایشان و بیان حرف خود، درباره موضوعی که سبب اختلاف بین شما شده، پیشنهادی بدهید یا پیشنهاد ایشان را بشنوید و با ایشان توافق نمایید.
• توافق به معنای درک کامل طرف مقابل نیست چون عملا چنین چیزی وجود نخواهد داشت و دنیای افراد متفاوت تر از آن است که درک 100% صورت بگیرد. توافق یعنی یافتن راهکاری برای به حداقل رساندن تنش، به گونه ای که طرفین گفتگو بیشترین فایده را کسب کرده باشند.
• به پدرتان اطمینان دهید قصدتان بی توجهی و یا نادیده گرفتن ارزشهای خانوادگی نیست. فقط به طور معمول ممکن است تفاوتهای در نحوه انجام مسائل ارزشی خانواده وجود داشته باشد. شما حق دارید حریم شخصی داشته باشید و اکنون که شرایط شما از زندگی مجردی خارج شده و فرد دیگری نیز در زندگی تان حضور دارد زندگی تان نیز با تغییراتی همراه خواهد بود.
• بیان عقاید به معنای نادیده گرفتن احترام پدرتان نیست. اتفاقا بدین معناست که شما برای حفظ احترام خانواده و خدشه دار نشدن اعتماد و صمیمیت، مایلید تغییراتی در نوع ارتباطات خود بدهید. طبیعی است که با سختی هایی هم مواجه شوید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی