سلا م به دکتر شیری عزیز
دختری هستم33 ساله در کل مدت 4 سال هست که پسری را میشناسم که البته 2 سال مقطعی ارتباطمون قطع شد 7 سال از من بزرگتره به هم علاقه داریم ولی زیاد دعوامون میشد طرز فکرهای نسبتا متفاوتی داریم بعداز2 سال من از بلاتکلیفی خسته شده بودم ازش خواستم که تکلیف روشن کنه ولی اون نظرش این بود که اول باید باهم رابطه جنسی برقرار کنیم بعد بیاد خواستگاری که من نمیتونستم بپذیرم عمده دعوامون همین مسیله بود و نگرانی هایی که از بابت این طرز تفکرش به من غالب میشد حتی به مشاور مراجعه کردم اما همکاری نکرد..آخرین بار 6 ماه پیش با هم صحبت کردیم و بخاطرحرفها و توهینها دیگه حاضر نشدم برم سمتش الان شرایط زندگی برام سخت شده ساعتی نیست که بهش فکر نکنم پستاشو میبینم که خطاب به من هست توی شبکه های مجازی ولی همونقدر که بهش علاقه دارم همونقدر ازش دلخورم سردرگمم نمیدونم تا کی این شرایط باید تحمل کنم؟؟ ترجیحم اینه اگه قرار باشه که ارتباطی برقرار بشه خودش پا پیش بگذاره.از طرفی دوست دارم تشکیل خانواده بدم از طرفی هم هیچ خواستگاری رو نمیتونم بپذیرم خیلی به لحاظ روحی خستم
ممنونم از راهنماییتون

مهمترین سوال :