با سلام

توضیحات شما رو خواندم. به نظر میرسه  پارامترهای لازم برای وارد شدن این رابطه به مرحله ی هشدار وجود داره. وضعیتی که در صورت ادامه این شرایط، ماندن در چنین رابطه ای را با حداکثر هزینه و کمترین بازدهی همراه خواهد کرد. باید تصمیم بگیرید که میخواهید با این رابطه چیکار کنید؟ اینکه با هر بار زمانیکه با بی مسئولیتی در قبال زندگی، گوشه ی دیوار  گیر کنند و ابراز نمایند که ازدواج با شما اشتباه بوده، نه تنها راهکاری برای حل مشکل نیست. بلکه به تشدید و تمدید بحران دامن میزنند.

 تلاش کنید فرصتی برای گفتگوی صریح ، منطقی و در عین حال محترمانه با ایشان برقرار کنید. مشکلات و دغدغه های موجود در طی این سالها را به ایشان منعکس نمایید. این واقعیت را تاکید نمایید که حل مشکلات زناشویی پناه بردن به روابط برون زناشویی و یا فرافکنی بحران به فرد مقابل نیست. شما نیز همیشه این فرصت و آمادگی را که بتوانید با چنین برخوردهایی کنار  بیایید را نخواهید داشت.

این رابطه نیاز به توانبخشی داره. عملکردهای فکری، ارتباطی، عاطفی، جنسی آسیب دیده. پیش از آنکه مجبور به گرفتن آخرین تصمیم بشید ایشان را متقاعد نمایید در اولویت جاری خود مراجعه منظم به زوج درمانگر با صلاحیت را در برنامه مشترک تان قرار دهید. 

با این حال چنانچه اعتقادی به تلاش برای تغییر شرایط و مراجعه ندارند  میتوانید مدتی را در کنار خانواده بمانید تا با آرام شدن شرایط، فرصتی برای تصمیم گیری مشترک در خصوص آینده این رابطه به وجود بیاورید.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری