درودبر شما

توضیح شما را خواندم. درابتدای نامه تان نوشته اید: روابط اجتماعي خوبي دارم در جذب آدمها براي برقراري رابطه عاطفي ضعيفم

یکی از نکاتی که به ما کمک می کند تا نقاط ضعف خود را برطرف کنیم؛ شناسایی درست این نقاط است. بنابراین لازمست از خودتان بپرسید در کدام بخش از رابطه عاطفی ضعیف هستید؟ شروع یا امتداد آن؟

اگر برای شروع رابطه مشکل دارید نیز مهم است بدانید دلیل شما برای این رفتار چیست؟ آیا از عدم پذیرش می ترسید؟ بی اعتمادی دارید؟ یا اصلا از خود رابطه می ترسید؟

اما اگر مشکل شما درخصوص امتداد رابطه است و در ادامه دادن به مشکل می خورید بهتر است چک کنید چه دلیلی وجود دارد که مانع از ادامه دادن می شود؟ از وابستگی می ترسید؟ نگرانید که مورد ترک شدن یا خیانت قرار بگیرید؟ چه حسی در رابطه برایتان ایجاد می شودکه مانع از ادامه دادن و هدفدار کردن آن می شود. شناسایی این دلیل می تواند به شما کمک کند که رفتار خود را بازبینی نموده و در صورت لزوم اصلاح نمایید.

همچنین مرقوم فرموده اید: احساس ميكنم نقاط جذابي براي پسرا ندارم

دو سوال دراینجا مطرح است:

• چرا چنین دیدگاهی در مورد خودتان دارید؟ ومصادیقش چه هستند؟
• نقاط جذابی که ندارید چه چیزهایی هستند؟

پاسخ به این پرسشها می تواند به شما سر نخ دهد که در کدام بخش لازم است تجدید نظر کنید.

نیلوفر گرامی، آنچه که در همین نامه مختصر شما به چشم می خورد، نوعی احساس خودکم بینی است. بخشی از آن ممکن است به دلیل بازه سنی شما باشد که البته قابل درک است. عرف جامعه ما نسبت به ازدواج و تجرد دختران، نامهربان تر از همین مسائل درخصوص پسران است. اما اینها دلیل نمی شود که شما کلاً خودرا فاقد جذابیت ببینید. توجه داشته باشید که نوع نگاه ما به خودمان، به منزله مجوزی است که به دیگران می دهیم تا به ما هم همانطور نگاه کنند. ممکن است فرصتهای محدودی نسبت به دختران کم سال تر از خود داشته باشید اما فرصت محدود با محدود دیدن خود، تفاوت زیادی دارد.

بهتر است نکاتی را که خدمت تان عرض شده را چک کنید تا بتوانید آنچه را که سبب عدم موفقیت در رابطه برای شما می شود ردیابی کنید. مدیریت ذهن می تواند بر عملکرد ما تاثیر مثبت بگذارد، مهم است که بدانید چه چیزی را بایستی تغییر دهید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی

سلام دوباره و سپاس از توضیح تکمیلی شما

ممکن است رفتار شما بیشتر خواهرانه باشد تا دلبرانه. 

این احتمال هم هست که زنانه زیستن همراه با نوعی احساس گناه در روان شما شکل گرفته باشد. این احساس معمولا با چنین پیامهایی ایجاد می شود: دختر خوب به هیچ پسری نگاه نمی کنه، دختر خوب جلب توجه نمی کنه،  دختر خوب باید سنگین باشه و... جملاتی از این دست. می توانید در رفتار کسانی که از نظر شما رفتارهای مناسب زنانه دارند دقت کنید. شاید لازم باشد که از با استفاده از یادگیری مشاهده ای؛ برخی از رفتارهای خود را در رابطه با مردان، تغییر داده و دوباره در ذهن خود بازسازی کنید. 

شاید شما نقش یک ناجی را در روابط خود دارید (در مواردي كه كاري از دست من برمياد با من در ارتباط هستند)، در حالیکه آقایان از اینکه کسی به آنها اتکا کند احساس خوشایندی دارند و جایی می مانند که احساس قدرت کنند. به مردان اطراف خود نشان دهید که در برهه هایی از زمان، وجود آنها به عنوان یک مرد برای شما مهم است.

ممکن است در پس رفتار شما نوعی حالت بی اعتنایی به مردان باشد: شما اصلاً برای من مهم نیستید/ و سپس این طرز فکر ناخودآگاه را به مردان اطراف خود منتقل می کنید. شاید بهتر باشد که توجه خود را به فرد مورد نظر به طور غیرمستقیم بروز دهید و مثلا اینکه برایتان متفاوت است را با تعریف از ویژگی های خاصش به او نشان دهید.

مهم این است که شما بتوانید تشخیص دهید که نوع رفتار شما بر اساس کدام مورد فوق است. سپس در صدد اصلاح و تغییر الگوهای رفتاری خود برآیید.

علی اکبری