سلام دوست گرامی

نامه شما رو خواندم. در وضعیت بسیار ناگواری به سر میبرید. عمیقا متاثر شدم. حق دارید. شرایط دشواری ست. گاهی دردها و رنج هایی که متحمل می شیم به قدری آزار دهنده هستن که حتی واژه ها نمی تونن آینه تمام نمایی از انعکاس تمام اونها باشند. انگار حس میکنید این مشکلات چندین ساله  رگ و پی تون رو می خراشن .

ناامیدی ، شکست ، بی ارزشی ، بی معنایی و تفکرات خود ویران گر، احساساتی هستن که در این سالیان ، همچون خوره ذهن و روان شما رو می خورند. وقتی زمان سپری میشه می فهمید دیگه اون آدم گذشته با همه اون اهداف و آرزوهای پیش رو نیستید. انگار مدت زیادی رو با این احساسات و وضعیت های مشابه با اون خو گرفتید و بخشی از وجود شما شدن. با اینکه هر بار که می خواهید دوباره آغاز کنید،  صداهای درونی که همچون تله های روانی شما رو به دام میندازن مانع از حرکت دوباره تون میشن. 

تله ی نقص و بی ارزشی  کاری باهاتون می کنه که دیگه برای رشد و حرکت به خودتون هیچ زحمتی ندین. دست به انتخاب هایی بزنید که اگرچه این ندای بی ارزشی و پناه گرفتن در پشت اون، کمی شما رو تسکین میده ولی بصورت ناخواسته به تدریج باعث تقویت این تله در ذهنتون میشه. به مرور در برابر مشکلات زندگی ناامید شده و گرفتار علائم افسردگی میشید. در واقع کاری که این تله با شما میکنه اینه که هر بار انگیزه ی شما رو برای تغییر، از ریشه خشک میکنه. 

اجتناب، احتمالا ابزار متداول شما در برخورد با این تله هست. دقیقا هر بار که می خواهید برنامه های خود را اولویت بندی کنید میاد و یقه تون رو می گیره و شما رو ظاهرا قانع میکنه که دنیا جای بی ارزشیه ، زندگی کردن معنایی نداره . پس برای چی و برای کی میخوای برنامه ریزی کنی ؟!  آخرش که چی؟

همانطور که میدونید همه ما در وجود خود نقاط ضعف و قوتی داریم. ضعف هایی که گاهی وجودشون اجتناب ناپذیره. با این حال تلاش ما  برای به حداقل رساندن شدت و آسیب شون هست. تغییر ، کار سختیه. زمانبره. اما امکان پذیره. سالها با مشکلاتی همراه بوده اید که با یک شیوه خاص، با اونها روبرو می شده اید. بنابراین از اکنون که میخواهید شروع کنید این رو مد نظر بگیرید که نیاز به زمان دارید. به خودتون فشار نیارید و سعی نکنید همه ی اهداف تون رو در یک بسته زمانی محدود و فشرده قرار بدید. چرا که این روش نیز باعث میشه احساس ناتوانی و ناامیدی کنید. و دوباره دست از ادامه بکشید.

تغییرات رو گام به گام به پیش ببرید. ساختار ذهنی و روانی فعلی شما آمادگی پذیرش حجم بالایی از اهداف و اولویت های همزمان رو نداره و ممکنه باعث بشه دوباره به عقب بر گردید. اونها رو از درجه کم- فشار  به متوسط و بالا رتبه بندی کنید. لازم نیست در ابتدا گام بلندی بردارید. از اهداف کوچیک و شدنی شروع کنید. حتی خیلی کوچیک. بذارید کم کم اعتماد به نفس پنهان شده در زیر آوار سرزنش ها و بی ارزشی ها سری بیرون بیارن تا به مرور ، خود واقعی ، دوست داشتنی و ارزشمندتون رو پیدا کنید. 

رابطه با دوستان صمیمی ای که احساس بهتر بودن و ارزشمندی رو برای به شما به همراه داره رو برقرار کنید. داشتن فضای دوستانه در به اشتراک گذاشتن تجارب مهم زندگی، میتونه احساسات مطلوب و درس های سودمندی منتقل کنه.

فعالیت های  تفریحی اونهایی که انجامش برای شما مقدوره رو در برنامه های جانبی خودتون قرار بدید.

در ادامه با توجه به وضعیت کنونی و شدت علائمی که تجربه می کنید و به جهت تسریع در رسیدن به شرایط کم تنش و باثبات به روانپزشک نیز مراجعه نمایید.

در این راستا و در صورت تمایل می توانید مطالعه مجموعه غیرحضوری شخصیت سالم تر من را در برنامه مطالعاتی سودمندتون قرار بدید.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری