دوست گرامی سلام

توضیح دادن طلاق و آوردن این اتفاق به دایره امن بچه ها بسیار به گروه سنی آنها ارتباط دارد، و در هر گروه سنی بهتر است توضیحی در حد درک و منطق آنها داده شود. اما در هر حال توجه داشته باشید که هیچ دلیلی ندارد بچه ها از جزییات و دلایل و اختلافات زناشویی  با خبر باشند. چرا که هر کدام نقش مادری و پدری خود را دارند که این موضوع از  نقش همسری کردن هر کدام مجزاست.

طلاق به خودی خود برای بچه ها ایجاد ناامنی می کند، و بهتر است برای اینکه این تصمیم به حوزه امن بچه ها وارد شود این طور توضیح داده شود که پدر و مادر  هر چند به هر دلیلی تصمیم بگیرند از هم جدا بشوند اما  همیشه  مادر و پدر شما باقی می مانند و می توانید هر کدام را جداگانه ببینید، و در واقع  بهتر است به خودتان کمک کنید که بتوانید این دو نقش را از هم تفکیک کنید. 

ممکن است در نقش همسری نقطه ضعف هایی وجود داشته باشد اما لزوما به این معنا نیست که پدر و مادر خوبی نیستند. و با خراب و بی اعتبار کردن یکی عملا مثل این است که از فرزندان خود مادر را بگیرید و این کار برای آنها آسیب بیشتری را وارد خواهد کرد.

توجه داشته باشید که پس از طلاق مسائل خود را به کمک درمانگر برطرف کنید و بچه ها به عنوان شنونده و یا سنگ صبور هر کدام از شما قرار نگیرند و بد گویی هایی از  هر دو طرف اتفاق نیفتد، چراکه این کار می تواند بیشتر به ناامنی بچه ها دامن بزند.

از طرفی از خود بپرسید که گفتن این موضوع به فرزندان آیا کمکی به راحت تر کنار آمدن آنها می کند؟ یا ممکن است موقتا باعث کاهش خشم شما شود؟

درس غیر حضوری "  پس از جدایی"  می تواند به عبور شما از این مرحله کمک کند.

از اعتماد شما سپاسگزارم

مونا  گوشه - خانه توانگری طوبی