سلام دوست گرامی

توضیحات شما را خواندم. در شرایط پر اضطراب و پرتنشی هستید. کاهش انرژی ، خستگی ، زودرنجی و حساسیت ، بخشی از علائمی ست که احتمالا نشان میدهد در موقعیت پر استرسی قرار دارید.

 انتظار میره در چنین شرایطی، خانواده با همدلی بیشتر در کنار فرزندشون باشند. طبیعتاً آنها همیشه مراقب و نگران شما هستند. با این حال شکل ابراز این مراقبت، ممکنه با هیجانات  کنونی شما همخوانی نداشته باشه. 

در این خصوص وضعیت خودتون رو با خانواده درمیان بذارید. به اونها بگید که شما نیاز دارید به دریافت آرامش دارید. تا شما با انرژی بهتر بتونید این وضعیت را مدیریت کنید.نه اینکه مدام با علائم هشداردهنده پیاپی ، به اعتماد به نفس شما صدمه زده و مانع حرکت تون شوند. اینکه به شما بگن اینقدر نگران نباش یا اینقدر خودتو زجر نده تاثیر چندانی  در مورد نگرانی و چیزهایی که در موردشون نگران هستید نداره. سعی در متوقف  کردن نگرانی، مثل اینه که به شما بگن در مورد یه فیل صورتی فکر نکن.

گاهی آنها واقعا از احساسات آزاردهنده ای که در درون شما میگذره اطلاعی ندارن. انعکاس صمیمانه این نیازهای درونی به اونها کمک می کنه خودشونو بهتر در وضعیتی که مورد انتظارتون هست قرار بدهند.

ما هر کدام میزان ظرفیتی برای پذیرش استرس در زندگی داریم. گاهی وارد آوردن فشارهای مضاعف خارج از ظرفیت فیزیولوژیک، آستانه تحمل ما رو برای پذیرش این حجم از استرس پایین میاره. وقتی این تعادل بین تجربه ی رویدادهای پرفشار  و  آستانه پذیرشِ استرس بهم میخوره ما رو دچار تنش زیادی میکنه که بر سلامت جسمانی و روانی ما اثر مخرب به جا میذاره. وقتی در مورد برنامه های آتی خود در سال نهایی تحصیلی فکر می کنید هیجانات ناشی از فشارهای فزاینده و تعدد برنامه های گذشته باعث میشه شما رو بیشتر مضطرب و نگران کنند. 

نورون های عصبی مغزتون به واسطه  وارد آوردن فشارهای مضاعف خسته و فرسوده شده و در حال حاضر توان رویارویی و پاسخدهی به موقعیت های پرتنش دیگه ای رو نداره. این فرایند طبیعی ست. کمی به خودتون استراحت بدید. برنامه های آرام سازی و ریلکسیشن و همچنین فعالیت های تفریحی که به آرامش بیشتر و لمس حال خوب شما کمک میکنه را در برنامه های روزانه خودتون قرار بدید. تا به مرور ریتم عصبی شما به روال عادی برگرده. 

گاهی بروز تنش ها در گذشته، باعث میشه نوعی اضطرابِ انتظاری در شما شکل بگیره. به این معنا که مدام انتظار میکشید دوباره همان نگرانی ها و اضطراب ها رو تجربه خواهید کرد.انتظار کشیدنِ اضطراب، از خود اضطراب واقعی، آسیب زننده تره و باعث میشه شدیدترین اضطراب ها رو در شرایط کنونی، بابت رویدادهای ذهنی آینده تجربه کنید. 

گاهی بروز برخی بیماری های خاص(خفیف یا شدید) آسیب پذیری ما را نسبت به بروز استرس افزایش میده. در این راستا توصیه میشه پیگیری مراجعه به پزشک متخصص قلب را در دستور کار خودتون قرار بدید.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری