درود بر شما

توضیحات تان را خواندم.

حیات انسان بدون پذیرفته شدن از سوی دیگران ممکن نیست، به همین دلیل انسان‌ها به کوچکترین نشانه‌های طرد شدگی از سوی دیگران به‌شدت حساس هستند. بالاخص در زمان کودکی که ارضا این نیاز تعیین‌کننده مرگ و زندگی یک کودک است. کودکی که در اتاق و یا گهواره گذاشته می‌شود، احساس طرد شدگی می‌کند. او می‌ترسد مادر دیگر برنگردد و او مراقبت و حمایت مادر را از دست بدهد. حفظ ارتباط با مادر برای زنده ماندن کودک حیاتی است.

در خانواده هایی که کارکرد مثبت ندارند، کودک مورد بی توجهی قرار گرفته و زمینه ایجاد طرحواره رهاشدگی در او ایجاد می شود.

وقتی تله رهاشدگی در وجود شما فعال باشد غالباً وارد رابطه با فردی میشوید که در رابطه عاطفی بی ثبات و تنوع طلب بوده و وفاداری در عشق نخواهد داشت. این تله باعث میشود که شما بخاطر تنها نماندن در عشق و ترس از دست دادن شریک عاطفی خودتان، نسبت به او چسبندگی عاطفی پیدا کنید و حتی کاری انجام دهید که طرف مقابل را در رابطه باخود حفظ کنید . در واقع کسانی که به چنین ارتباطاتی تن می دهند اغلب متعلق به خانواده هایی هستند که نیازهای احساسی شان مرتفع نگردیده است.

بنابراین پاسخ پرسش تان که نوشته اید: چون من افراد رها کننده رو جذب می کنم من عامل اصلی جدایی نیستم؟ ... حتی اگه من رفتارهای نابالغانه مهرطلبی نداشتم، بازم ایشون منو رها نمی کرد؟ ؛ این است که: وقتی این طرحواره در شما فعال باشد، به دنبال روابطی می روید که که یا رها شوید و یا رابطه به سمتی برود که سرانجامی نداشته باشد و ختم به جدایی شود. در واقع شما به طور ناآگاهانه انتخاب می کنید که با فردی باشید که نهایتا از او جدا شوید. ضمن اینکه ایشان به یکباره شما را حذف نکرده بلکه آنطور که در نامه تان نوشته اید پیش از این دوبار نیز شما را ترک کرده بود. پس شاید شما این قطع شدنها را به عنوان زنگ خطر جدی نگرفته بودید. رابطه ای که با قطع و وصل همراه باشد نمی تواند رابطه ای مثبت قلمداد گردد.

 اینکه متوجه شده اید که با چنین تله ای در روان تان مواجه هستید نکته ای مثبت درخصوص شماست. آگاهی از وجود مشکل می تواند به ما کمک کند که نقاط آسیب زننده را بشناسیم و آنها را کنترل کنیم و کیفیت زندگی و روابطمان را بهبود ببخشیم.

توجه بفرمایید:

• احساسی که در حال حاضر دارید قابل درک است. اما ادامه دادن رابطه با چنین فردی برای شما فقط سبب آسیب بیشتر خواهد بود. به جای فکر کردن به ایشان و رفتارهایشان، پرونده این رابطه را ببندید و به دنبال مدیریت ذهن و عواطف خود باشید و به جای سرزنش خود، مسیری را که سبب شده فرجام رابطه تان به جدایی ختم شود مورد بازبینی قرار دهید.

• آشنایی با علل و عوامل، و ریشه های مشکلتان که در زمان کودکی شکل گرفته است می تواند به شما کمک کننده باشد. البته ممکن است شما نتوانید ریشه‌های ایجاد این تله را از زندگیان حذف کنید اما شناخت دلایل آن می‌تواند به شما کمک کند تا بپذیرید که آنها گذشته‌اند و شما نیز  آن کودک بی دفاع گذشته نیستید و برای دفاع از خود در برابر شرایط سخت عاطفی، ابزار خواهید داشت و افراد اطراف شما نیز همان آدمها نیستند.

• احساسات رها شدگی را در خودتان بازبینی و یا بازنگری کنید. حساسیت‌های خودتان را خوب بشناسید و وقتی احساسات مربوط به رها شدگی به سراغتان می آید از وجود آنها کاملا آگاه شوید. شما حساسیت‌هایی دارید؛ آیا حساسیت هایتان را خوب می شناسید؟ بعضی از حساسیتهای شما ممکن است اینها باشند: حساسیت به از دست دادن افراد مهم و نزدیک زندگیتان، ترس از تنهایی، نیاز به چسبندگی و آویزان شدن به شریک عاطفی تان، وابستگی هایی که کارکرد منفی داشته و عملکرد معمول شما را با مشکلات فراوان مواجه می کنند. این موارد را خوب بشناسید. به محض اینکه تله رها شدگی فعال شد نسبت به این احساسات هشیار شوید. اینها تکرار رنجهایی است که در کودکی با آن مواجه بوده اید ولی الان در بزرگسالی توان مقابله و کنترل آنها را دارید.

• شریک عاطفی البته در احساسات شما تاثیر دارد اما مسئول احساسات و عواطف شما نیست. این شما هستید که رفتار خود را اصلاح می کنید تا زندگی تان را تحت کنترل بگیرید. 

• روابط نافرجام معمولاً با زنگ خطرهایی همراه است که اغلب نادیده گرفته می شود. بهتر است برای کنترل شرایط، این زنگ خطرها را برای خود لیست کنید (می توانید آنها را روی کاغذ بنویسید تا به صورت عینی در مقابل شما باشد) و تلاش شما این باشد که با استفاده از درسهایی که از این نکات مهم می گیرید زین پس، از رابطه با افراد دمدمی مزاج، بی ثبات، بی تعهد و تنوع طلب اجتناب کنید هر چند چنین افرادی برای شما جذاب و دوست داشتنی باشند. شما حق دارید در جایگاهی قرار بگیرید که برای طرف مقابل تان دوست داشتنی باشید و یک رابطه بادوام و متعهدانه را تجربه کنید.

• همانطور که خدمت شما عرض شد، انسان موجودی اجتماعی است و طبیعی است که بخشی از حال خوش ما برگرفته از رابطه با دیگران باشد. می توانید به جای سرزنش خودتان، دامنه ارتباطات با افراد مورد اعتمادتان را افزایش دهید. دیدن الگوهای رابطه عاطفی موفق می تواند به شما سرنخ بدهد تا بتوانید نشانه های یک رابطه خوب را شناسایی کرده و ملزومات آن را در ذهن تان پایه ریزی کنید.

آموزش غیرحضوری درس " رهایی از تله رهاشدگی " و مطالعه کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید، نوشته جفری یانگ خدمت شما پیشنهاد می شود.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی

درود

در این خصوص؛ خوبست که شما نشانه های یک رابطه سالم را بشناسید:

• در  یک رابطه عاطفی سالم، طرفین از یکدیگر انرژی مثبت دریافت می‌کنندو هیجانات  چه مثبت و چه منفی، می‌توانند حضور داشته  باشند اما آنچه اهمیت دارد این  است که دو طرف رابطه بر یکدیگر تاثیر  هیجانی مثبتی بگذارند. یعنی جنس  رفتارها به گونه ای نباشد که سبب نگرانی و احساس اضطراب و بی اعتمادی در  طرف مقابل بگردد.
• یکی  دیگر از  ارکان مهم رابطه سالم حفظ حرمت، حریم و احترام یکدیگر است.   توهین و بی‌احترامی به یکدیگر، تجاوز به حریم و خط قرمز‌های یکدیگر و   خدشه‌دار کردن حرمت‌ها رابطه را آلوده می‌کنند.
• نیاز  به توجه، تحسین، دوست داشته شدن و پذیرفته شدن در زمره نیاز‌های  عاطفی‌ای  هستند که در رابطه باید به آنها توجه داشت.
• نیاز به همفکری و  آرامش ذهن نیاز ذهنی و فکری‌ای است که باید در یک رابطه از جانب هر دو طرف  در نظر گرفته شود. 
• در یک رابطه عاطفی سالم، هر یک از طرفین؛ خودش هم به نکاتی که از طرف مقابل انتظار دارد، پایبندی نشان می دهد. 
• طرفین نظرات و حدود انتظارات خود را به دیگری می گویند اما درصدد کنترل او نیستند، یعنی فردیت طرف مقابل برای آنها اهمیت دارد. 
• بنا  نیست در یک رابطه عاطفی سالم، یک نفر فرمان بدهدو دیگری فرمانبردار کامل  باشد، طرفین به یکدیگر احترام می گذارند حتی اگر دیدگاههای مشابه هم نداشته  باشند.
• رابطه عاطفی مثبت باعث وسعت دنیای یک فرد می شود نه کوچکتر و محدود شدنش.
• و اینکه اگر اشکالی در پیشبرد رابطه به وجود بیاید، هر دو طرف تمایل به اصلاحش خواهند داشت.

البته قبل از شروع رابطه که نمی توان یک فرد را ارزیابی کرد. زیرا بروز  برخی ویژگی ها؛ شرایط خودش را می طلبد و بی ثباتی و وفاداری و عدم وفاداری و... مسائلی است که در رابطه, خود را نشان می دهند. لازمست ابتدا نشانه های یک رابطه سالم را بدانید. سپس خط قرمزهایتان را نیز در ذهن تان معلوم کنید. مثلا شما به چه رفتاری می گویید وفاداری؟ ثبات داشتن از نگاه شما چه فاکتورهایی دارد؟ سرد بودن یا گرم بودن را چطور معنا می کنید؟ سپس نظر طرف مقابل را بدانید تا توافق ایجاد شود. فردی که مشکلات روانشناختی نداشته باشد به دیدگاهها و نظرات طرف مقابل احترام خواهد گذاشت.

موفق باشید

علی اکبری