پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
سلام دوست گرامی
نامه شما را خواندم. به نظر می رسه با احساسات متعارضی در دو سوی ابراز و اجتناب از بروز تمایلات گرفتار شده اید. انسان زمانیکه تصمیم می گیرد رویدادی رو فراموش کنه بخصوص زمانیکه آن موضوع، یک تجربه ی عاطفی ست، آن رویدادها بیشتر در ذهن پرسه می زنند.
ممکن است پافشاری بر فراموشی این تجارب ، برای کاهش عذاب وجدانی باشه که در درون احساس می کنید. اینکه این تمایلات، با عقاید مذهبی تان منفات دارند موجب احساس گناه در شما شده. بنابراین وقتی این تمایل را بصورت یک سویه و ذهنی در رابطه دریافت می کنید، طرحواره نقص و شرم ناشی از احساس پذیرفته نشدن، در شما فعال می گردد. عموما زمانیکه احساس گناه بصورت مکرر تجربه میشه، تله ی بی ارزشی یا نقص را برانگیخته میکنه تا از شما فردی با قابلیت های پایین و با ذهنیتی بی کفایت ترسیم نماید.
سعی کنید برای احساسات خودتون اعتبار قائل باشید. با تمام هیجانات و عواطفی که در درون تجربه می کنید. زمانیکه آنها در ذهن تان حبس می شوند تا مبادا با بروز آن، به محتوای عقاید شما لطمه وارد نمایند، شما را گرفتار وسواس های فکری می کنند. مدام در ذهن خود با موضوع در ارتباط خواهید بود.
ممکن است بخشی از واقعیتِ فاصله گرفتن و یا عدم تمایل دیگران در برقراری ارتباط ، اجتناب شما در ابراز واقعی احساسات تان باشد.بروز تمایلات ، نه تنها منافاتی با ساختار اعتقادی شما ندارند بلکه زمانیکه بیان نمی شوند و یا به موقع ابراز نمی شوند می تواند آسیب زا باشند. سعی کنید در روابط خود بدون نگرانی از این موضوع، آنها را با فرد مورد نظرتان به اشتراک بگذارید.
با تشکر از اعتماد شما
شایان غدیری
خانه توانگری طوبی