سلام. من دختري بيست ساله هستم پزشكي قبول شدم و از بهمن دانشجو ميشم حدود يك سال هست كه با پسري ٢٩ساله اشنا شدم ايشون كار اموز وكالت هستند مدركشون كارشناسي و بعد از گرفتن پروانه وكالت ميخوان ادامه ي تحصيل بدن. ميشه گفت با خصوصيات اخلاقي شون و سبك خانواده شون اشنا هستم خانواده ي ايشون درجريان اشنايي ما هستند ولي خانواده ي من نه. از همون اول قصد سون براي ازدواج بوده و هست هر دومون ارتباط اول مونه و اهل شيطنت نيستيم. از نظر ظاهري ادم كاملا معمولي هستن. خصوصيات اخلاقي مون بسيار شباهت داره و تفاوت هامون براي هم قابل درك. راستش خانواده ي ايشون پدرشون كارمند سپاه با تحصيلات ديپلم مادرشون و مادرشون فك ميكنم سيكل از نظر اعتقادي هم شبيه هستيم و مقيد به نماز و روزه و ... پدر خودم ديپلم كار ازاد مادرم ليسانس. اهل تهران هستيم جفتمون و در تهران زندگي ميكنيم. خانواده م اصالاتا اهل تبريز و خانواده ي ايشون اهل تويسركان و لر هستن. خانواده ي من اولين دليل مخالفتشون تفاوت اصليت هست در صورتي كه من ميدونم كه رسم و رسوم خاصي ندارن كه بخواد براي ما موضوع رو سخت و عجيب كنه. اما سوال اصلي من اينه كه نميدونم اين اقا رو با وجود شباهت ها ي زياد و علاقه ي زياد دو طرفه بپذيرم يا نه چون همش اين فكر وجود داره كه شايد بتونم شرايط بهتري داشته باشم شايد شخص مناسب تري و...واقعيتش سردرگم هستم. اصلا كمال طلب منفي نيستم ولي اعتقاد دارم بايد با كسي ازدواج كنم كه مثل خودم عاشق پيشرفت از نظر اجتماعي تحصيلي شخصيتي و مالي باشه ميشه گفت ايشونم هستن من بهشتي پزشكي قبول شدم ايشونم ارشد حقوق بين الملل همراه ش هم دارن وكيل ميشن. نميدونم حس ميكنم ميشه بهتر باشه نميدونم انتخابشون كنم يا نه. و سردگمم اصلا سن مناسبي هس

مهمترین سوال :