با سلام‌واحترام

نامه شما را خواندم، کاملا قابل درک است که زندگی در چنین محیط پر تنشی میتواند آسیب رسان باشد وبرای اطرافیان احساس ناخوشایندی ایجاد کند، اینکه پدر شما خانه رابا رفتارهای پرخاشگرانه شان نا امن کرده اند قطعا اشتباه میباشد اما ما انسانها در بیشتر اوقات مسائل را فقط از دید خودمان بررسی میکنیم ودر نهایت میپذیریم که مشکل بوجود آمده شاید غیر قابل حل باشد ویا تنها مسبب این مشکل شخص مقابل باشد اما اگر به این درک وپذیرش برسیم که در هر ارتباطی وقتی به مشکل وبن بست میرسیم همه اعضا میتوانند سهمی داشته باشند ، تحمل مشکل  ورسیدن به راه حل ساده تر میشود.

اگر از دیدروانشناسی بخواهیم بررسی کنیم باید علل پرخاشگری را بدانیم:

۱) زمینه ژنتیکی

۲)نحوه نگرش افراد به واقعیات 

۳)فرهنگ رایج در خانواده ها( در خانواده ای با این شیوه تربیتی رشد کردند)

اما همان طور که خودتان فرمودید نباید از پدرتان در این سن وسال انتظار تغییر داشت  چرا که افراد پرخاشگر خود را محق میدانند و در بیشتر مواقع اطرافیانشان را علت این رفتار میدانند ، بنابراین یکی از راههایی که شما و مادر وخواهرتان پیش رو دارید اینست که تعاملاتتان را با پدرتان کاهش دهید تا هرچه بیشتر از سطح درگیری وپرخاشگری کاسته شود،به محبتهایشان واکنش مثبت وخوشایند نشان دهید، دومین مورد اینکه میتوانید از افرادیکه بر روی پدرتان نفوذ دارند کمک بخواهید تا با ایشان صحبت کنند ، در بسیاری از مواقع میتواند تغییری حتی جزئی رخ دهد.اما نکته ای که بسیار حائز اهمیت است اینست که شما  با اینکه مستقل شده اید اما همچنان فکر وذهنتان هنوز در منزل پدرتان جا مانده وفقط شکل نگرانیتان تغییر کرده که این خود میتواند برای شما وزندگیتان مشکل ساز شود بنابراین سعی کنید الویت زندگیتان را همسرتان قرار دهید وبه این بینش برسید که هرکسی توانایی حل مشکلات خود را میتواند داشته باشد وبرای آن فکری کند اینکه شما مدام از راه دور  به خواهرتان توصیه میکنید تحمل کنید خیلی کارساز نیست ، بلکه راهای مؤثرتریوجود دارد مثل  اینکه خواهرتان برای تحمل این مسائل وداشتن زندگی بهتر حتی با وجود این مشکلات  به درمانگر مراجعه کنند .ودر نهایت میتوانید از آموزشهای غیر حضوری خانه توانگری که بی شک میتواند شما را در تحمل این مشکلات یاری دهد بهره مند شوید.

باسپاس از اعتماد شما

الهه دهقانیان

خانه توانگری طوبی