درود بر شما

طلاق تصمیم راحتی نیست به ویژه با داشتن فرزند. وقتی کسی تصمیمی به جدایی می گیرد یعنی رابطه اش با همسر، به اتمام رسیده و کارکرد مثبت ازدواج در آن وجود ندارد. اما این اتمام رابطه الزاماً به معنای وجود مشکل در کسی نیست. ممکن است دو نفر بنا به هردلیل امکان سازش نداشته باشند و هیچکدام هم آدمهای مشکل داری نباشند. تنها مسئله آنها این بوده که به درد هم نمی خورده اند. رسیدن به این نتیجه و ادامه ندادن یک رابطه معیوب، نکته ای منفی محسوب نمی شود. بلکه نشان می دهد طرفین قادر به اصلاح زندگی خود هستند حتی اگر این اصلاح؛ یک تصمیم بسیار سخت باشد.

پدر دوست تان در ازدواج دوم موفق بوده و روابط برادران هم با همدیگر خوبست. اینها نشان می دهد که در زندگی اول ایشان مسئله ای وجود داشته که نهایتاً سبب به پایان رسیدن ازدواج آنها شده است. پس با توجه به آنچه که نوشته اید و روابطی که بین انها برقرار است بعید است که مشکل خاصی وجود داشته باشد.

مشاوره های روانشناسی پیش از ازدواج، مسائل مربوط به روحیات افراد و خصوصیات و موارد روانشناختی را چک می کنند اما نمی توان مشاوره ای داشت که نشان دهد اگر پدر کسی در ازدواج اولش موفق نبوده پسرش هم همسر اول را طلاق می دهد. توجه بفرمایید که گاهی جدایی ها به این دلیل است که موردی در رابطه با زندگی اول بوده که سبب عدم سازش بین زوجین شده و همین مورد در زندگی بعدی وجود ندارد (مثلا اختلاف مذهبی و مواردی از این دست که تفاوت است نه ایراد). شما برای یک انتخاب خوب ابتدا باید خودتان و خواسته ها و انتظاراتی که از ازدواج و همسر آینده دارید بشناسید سپس ببینید که آیا حداقلهای شما در طرف مقابل هست یا خیر؟ سایر موارد نیز مهارتهای ارتباطی و امتداد زناشویی است که کسب کردنی است. بنابراین یک تجربه ناموفق پدر، دلیل نمی شود که ایشان ایرادی داشته و فرزندش هم همان مشکل را داشته باشد. شما تناسبها و بلوغها را چک کنید.

بسته آموزشی ازدواج مثبت 360 خدمت شما پیشنهاد می شود.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی