پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
با سلام
مرضیه گرامی مرقومه شما را خواندم می دانم شرایطی که تجربه می کنید برایتان آزاردهنده است ولی لحظه ای توقف کنید و به این سوالات فکر کنید:
۱) لحظه ای که تصمیم گرفتید با ایشان وارد رابطه شوید و به دوستتان اعتماد کردید با خودتان چه فکری می کردید؟
۲) در آن موقعیت چه احساسی داشتید که علاقمند به شروع رابطه بودید؟
۳) آیا آن موقع به درد و رنجی که اینکار ممکن است برایتان به دنبال آورد فکر کردید؟
۴) چطور آن درد و رنج را بی اهمیت کردید؟
و اصلی ترین سوال
۵) اگر قرار باشد به آن لحظه برگردید و همان نیازها و افکار و ادراکات و احساسات و "پیش بینی ها"را نسبت به آن رابطه داشته باشید آیا به شیوه دیگری عمل می کنید؟
پس:
۱) شما "با توجه به نیازها و آگاهی های خودتان در آن لحظه" تصمیم هایی گرفتید که فکر می کردید تصمیمات بدی نیستند
۲) پیش از این تاوان اشتباه خود را داده اید زیرا خطای شما منجر به پیامدهای دردناکی برایتان شده است. شما آن پیامدها را تحمل کردید و درد آن را چشیده اید
۳) اشتباهات گریز ناپذیرند. شما بدون آگاهی پا به این دنیا گذاشتید اکثر چیزهایی که یاد میگیریم به قیمت اشتباه کردن بوده است
هدف این نیست که ما همیشه به خودمان مجوز اشتباه کردن بدهیم اما "امکان اشتباه" وجود دارد. سرزش های بعد از این اتفاق ظاهرا به اصلاح شما کمک میکند اما اصلا اینطور نیست چون باعث می شود به قول آقای دکتر شما به "خردِ تجربه" دست پیدا نکنید خردِ تجربه یعنی درسی که این اتفاق برای شما داشت و کمک می کند در موقعیت بعدی تصمیم دیگری بگیرید و مسئولیت تصمیم تان را به عهده بگیرید ولی خودسرزنشگری بعید است کمک کند در موقعیت بعدی تصمیم عوض شود
بااحترام
زهرا محمدی