با سلام واحترام

 نامه تان راخواندم ومتوجه نگراني تان شدم . ازدواج بعنوان يكي ازمهمترين تصميمات درزندگي هرفرد زماني كه به مرحله قطعيت نزديك ميشود ميتواند در عين شورواشتياق حس مبهم استرس زايي نيز به وجودآورد.اين استرس ممكن است به شكل احساس ابهامي باشد كه مانع از خوشحالي فرد شود و هم ممكن است به شكل نگراني و ترديد در تصميمگيري ظاهر شود . با توجه به اينكه ذكر كرده ايد زمان كمي تا تاريخ عقدتان باقي مانده پيشنهاد من به شما اين است كه يكبار ديگر مرور كنيد چه ها گذشته و چرا به اين مرحله رسيده ايد. نقاط قوت رابطه تان را براي خود يادآوري كنيد.سعي كنيد دراينحالت بيشتر ازاينكه به آينده ومسئوليتهاي خودفكركنيد به اين فكر كنيد كه مخاطب تان تاچه ميزان مناسب شماست.چرا كه احتمالا براي مسئوليتهاي آينده چاره اي انديشيده ايد كه تا اين مرحله پيشروي كرده ايد . پس از مشخص كردن تمام نقاط مثبت و منفي براي خود ببنديشيد كه دليل اصلي شما براي اين تصميمگيري چيست و چه چيزي باعث شكل گرفتن اين ذهنيت در ناهوشيار شما شده است كه مخاطبتان نياز به دلسوزي دارد.اگر دليل موجه  و روشني براي اين سوال نداريد شايد بهتراست تاريخ عقد را به تعويق بياندازيد و از يك متخصص در مشاوره پيش از ازدواج كمك بگيريد.

باسپاس از اعتماد شما

الهه دهقانیان

خانه توانگری طوبی