مریم عزیز

مرقومه شما را خواندم و از اینکه به ما اعتماد کردید از شما ممنونم

با توجه به آنچه برای ما ارسال کردید ظاهرا رفتارهایی که شما از آنها به عنوان مسئله یاد کردید الگوهای ارتباطی شما با دیگران شده است کما اینکه دوستانتان به رفتارهای مشابهی از شما اشاره می کنند.

در مورد رابطه عاطفی تان بخشی از حل شدن و به نتیجه رسیدن خواسته های شما شیوه های ابراز تقاضایتان است. برای اینکه خواسته هایتان را مطرح کنید باید اول کمی در مورد آن موقعیت بدون قضاوت و برداشت شخصی خودتان  صحبت کنید و بعد از احساس و نیازهایتان با طرف مقابل حرف بزنید. گفتارتان را با کلمه ی "من" شروع کنید، مثلا در فلان موقعیت من عصبانی شدم یا من ناراحت شدم و مثلا به توجه شما نیاز داشتم (خواسته ها و نیازها را مطرح کنید) بعد از این مراحل  پیشنهاد خود را مطرح کنید، مثلا اینکه در موقعیت های بعدی ترجیح می دهید چه اتفاقی بیفتد؟ اسم این الگو را
Fact - Feeling  - Offer
میگذاریم. با کمک این الگو  می توانید بخشی از خواسته هایتان را به شیوه ای متفاوت تر مطرح کنید.

در مورد قسمت دوم سوالتان ظاهرا شما تاب و تحمل ابهام و یا بلاتکلیفی را ندارید و شاید این باعث شود شما احساساتی مثل نگرانی یا اضطراب را زیاد تجربه کنید و شروع می کنید به قول خودتان "گیر دادن". با این پرس و جو و اصرار، نگرانی شما کم می شود ولی باوری که زیر این عدم تحمل ابهام است تقویت می شود.

 یکی از کمک هایی که به خودتان برای تغییر رفتار میتوانید انجام دهید تغییر این باور است که پارتنرم باید تمام حواسش به من باشد. همین باور میتواند باعث بهم ریختن و آشفتگی شما شود و با بی خبری از ایشان صبرتان را از دست بدهید و افکاردیگری به ذهنتان بیاید و بعد رفتاری انجام دهید که پشیمان شوید. ما در رابطه نیاز داریم محدودیت های واقع بینانه همدیگر را بشناسیم و به آنها احترام بگذاریم .

میتوانید بیشتر نسبت به خودتان دقیق تر شوید که آیا در حوزه های دیگر زندگی تان هم موقعیت هایی هست که محدودیت ها را نپذیرید و بخواهید اتفاقات طبق میل شما پیش برود؟

فصل رهاشدگی کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید به نظر می تواند به شما کمک کند 

با تشکر
خانه توانگری طوبی

زهرا محمدی