سلام نگار گرامی

متن ارسالی شما را خواندم و از اعتماد شما ممنونم 

با توجه به انچه برای ما ارسال کردید به نظر  بخش بزرگی از مسئله ای که با آن مواجه هستید به خاطر باورهای شماست . باورهایی که زمانی برای شما کارساز بودند و به شما کمک می کردند با توجه شرایطی که در دوران کودکی و نوجوانی داشتید، اما الان همان باورها را ادامه می دهید بدون اینکه بررسی کنید آیا باز هم به همان اندازه کارساز هستند یا فقط با ادامه دادن آنها شرایط گذشته تداوم پیدا می کند؟

نوشته اید "من به عنوان یک دختر هیچ نیازی به مردها ندارم" فرض بگیریم اگر به مردها نیاز داشته باشید شما چه دختری می شوید و در مورد خودتان چه فکری میکنید؟ پیدا کردن باورمرکزی زیر همین فکر خودآیندی که در لحظه به ذهنتان می رسد عامل تداوم بخش شرایطی فعلی شماست. اگر معنی این نیاز داشتن این باشد من آدم ضعیفی هستم پس این باور مرکزی اصلی است و بدون اینکه آگاه باشید از سبک جبران افراطی استفاده می کنید تا خودتان را بی نیاز از هر کمکی نشان دهید اما این کار انرژی روانی و جسمی زیادی از شما میگیرد و روابطتان را تحت تاثیر قرار می دهد.

اگر باور مرکزی شما همین باشد میتوانید از خودتان بپرسید ادم ضعیف چه کسی است؟ چه کسی این تعریف را از ادم ضعیف به شما داد؟ این باور تا به حال برای شما چه مزایا و معایبی داشته است؟ چقدر می شود بی نیاز از دیگران جلو رفت؟ نظرتان در مورد افراد دیگری که در کارشان در صورت نیاز از اطرافیان کمک میگیرند چیست؟ 

میتوانید به این سوالات فکر کنید با به چالش کشیدن باورهایتان بهتر میتوانید در جهت تغییر انها اقدام کنید و در صورت تغییر باورها، رفتار و احساسی که تجربه میکنیم هم متفاوت تر خواهد شد

ما در یک پیوستار قرار داریم قرار نیست یا صفر باشیم یا صد، یا سفید یا سیاه، یا روابطی پر از محدودیت و مرزبندی های افراطی که باعث صمیمت گریزی ما شود یا روابطی بی مرز و محدودیت که باز هم ممکن است آسیب زا باشد. ما میتوانیم در روابطمان محدودیت های واقع بینانه قرار دهیم و متناسب، نه طوری که روابطمان محدود شود نه طوری باشد که دیگران دچار سوتفاهم شوند. 

قرار نیست به همه ی ادم ها اعتماد کامل داشته باشیم یا بدون هیچ شواهدی بی اعتماد باشیم که هر دوی اینها ما را در دام تله بی اعتمادی میندازد یکی با سبک مقابله ای تسلیم و پذیرش و دیگری با سبک مقابله ای حمله و فرار

بهتر است در هر موقعیتی قرار گرفتید افراد دوروبرتان را اینگونه ارزیابی کنید: از یک طرف دلایلی که نشان می دهد این فرد قابل اعتماد است را بررسی کنید و از طرفی دلایلی که نشان می دهد غیرقابل اعتماد است و اگر با سبک سنگین کردن به این نتیجه رسیدید دلیل محکمی برای بی اعتمادی وجود ندارد سعی کنید به آن فرد اعتماد کنید و به تدریج از حالت دفاعی خود کم کنید پس از انجام این تمرین تعجب می کنید که چگونه بر اساس شواهدی اندک بسیاری را لایق اعتماد نمی دانستید 

با تشکر

خانه توانگری طوبی

زهرا محمدی