درود بر شما

پیش از آنکه به محتوای سوال شما بپردازیم، عنوان نامه تان اهمیت دارد: عدم اتفاق نظر در زمینه اعتقادی خانم با خانواده آقا

برادر گرامی، عقاید هر کسی در بطن خانواده شکل می گیرد. پس اگر این خانم با خانواده شما در مسائل اعتقادی اتفاق نظر ندارند با شما نیز بعید است که داشته باشند. شاید شما به خاطر برخی مسائلی که در خانواده تان وجود داشته نوع دینداری آنها را به همان صورت انجام ندهید، اما واقعیت این است که آنچه که ما از والدین مان به عنوان پیام والدی می آموزیم، تاثیر زیادی در نگرشها و باورهای ما دارد. ما می توانیم برحسب اینکه در دهه ای متفاوت با والدین مان رشد کرده ایم برخی عقاید مطابق با دوره رشدی خود داشته باشیم اما ارزشهای ما توسط والدین درونی می شود. بنابراین بهتر است این مسئله را مدنظر داشته باشید.

اعتقادات دینی قسمت مهم ذهنیت و شیوه زندگی هر فرد را تشکیل می دهد و روابط و معاشرت و به ویژه تربیت فرزندان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. و البته مشکلات اعتقادی بعد از ازدواج از مسائل کوچک تا بزرگ را در بر میگیرد مثل رفتن یا نرفتن به بعضی مهمانی ها، چگونگی لباس پوشیدن تا بزرگترین مسئله یعنی تربیت فرزندان نمود پیدا می کند.

همچنین در نظر داشته باشید که اعتقادات ما در زمانی شخصی محسوب می شود که فقط در خصوص انجام مسائل شخصی مطرح باشد. اما مواردی مثل مراسم عروسی یک مسئله شخصی نیست که کسی بخواهد فقط نظر خودش را در آن ترتیب دهد. در اینجا توافق کردن و حفظ حرمتها اهمیت پیدا می کند. البته اینها به معنای نادیده گرفتن خود یا آسیب زدن به فردیت مان نیست. منظور اینست که می توان انعطاف به خرج داد نه تعصب. ضمن اینکه ما مامور به تغییر یا تربیت و از نو ساختن عقاید والدین مان نیستیم و اگر هم بودیم هیچ موفقیتی در این راه کسب نمی کردیم. یعنی این انتظار دخترخانم که من تغییر نمی کنم، خانواده ات به خاطر من تغییر کنند، باید مرا همینطوری دوست داشته باشند؛ انتظار به جا و بالغانه ای نیست و ما در رابطه با والدین، چیزی به اسم "باید" نداریم. این رفتار ممکن است نشان از عدم انعطاف ایشان  و نیز تفاوت معنادار در نظام ارزشی خانواده شما و ایشان باشد. بنا نیست که به اسم پذیرش، حرمتها و ارزشهای خانوادگی نادیده گرفته شود.

اما در حال حاضر برای اینکه بتوانید تصمیمی بگیرید که بیشترین نتیجه مثبت را برایتان داشته باشد چک کنید:

• میزان تفاوت بین دیدگاههای شما و ایشان چقدر است؟
• میزان تفاوت بین خانواده ها چقدر است؟
• شما تا چه حاضر به چشم پوشی از برخی مسائل در زندگی هستید؟
• ایشان تا چه اندازه حاضر به چشم پوشی و انعطاف هستند (این مسئله مهم است چون عدم انعطاف در یک فرد ممکن است در سایر ابعاد زندگی نیز وجود داشته باشد)
• چشم انداز این همه تفاوت را چگونه می بینید؟ این تفاوتها به کدام بخش زندگی تان تسری خواهد یافت؟ چه تدبیری برای آن در نظر گرفته اید؟ (ما تا جایی می توانیم کوتاه بیاییم که فردیت مان صدمه نبیند در غیر اینصورت پتانسیل خشم و آسیب به رابطه را ایجاد خواهیم کرد)
• و اینکه آیا خانواده های شما حاضر به پذیرش ارزشهای یکدیگر هستند؟

در نظر گرفتن جوانب فوق به شما این امکان را می دهد که انتخابی واقع بینانه داشته باشید که رضایت تان تامین گردد.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی