سلام.خسته نباشید.من سوالم این هست. من و همکارم همدیگرو دوست داشتیم،اما چون شرایط ایشون مهیا نبود من بهشون جواب منفی دادم تا۳سال،تا اینکه بالاخره بهشون جواب دادم و با هم در ارتباط بودیم و چند ماه بعد  به خواستگاری من اومدن و رسمی شد مسئله ازدواجمون...البته از اول هدف ما ازدواج بود نه دوستی...توی این چند ماه۹ماه هم بخاطر دوست داشتن زیاد و هم بخاطر جلوگیری که تو این ۳سال انجام شده بود خیلی با هم خوب بودیم و پیش مشاور رفتیم چندین جلسه و تست های قبل ازدواج رو دادیم و اینکه مشاور بهمون اوکی رو دادن و اصلا فکر نمیکردم که ما بخوایم از هم جدا بشیم چون همه چیز اوکی بود و متاسفانه به خواست پسر تو همین چند ماه البته بعد از مطمئن شدن تا حدود نسبتا زیادی با هم رابطه فیزیکی داشتیم،البته نه کامل...در حد نامزدی...الان به دلایلی از هم جدا شدیم و من الان خیلی فکرم مشغول این هست که چرا من اجازه دادم قبل محرمیت  همچین اتفاقی بیوفته و خیلی خیلی ناراحتم بابت این موضوع و احساس شرمندگی پیش خودم میکنم و احساس میکنم به همسر آیندم خیانت کردم،نمیدونم باید چیکار کنم،توبه کردم ولی همش تو ذهنم دارم به خودم چی میگم و میگم اگه اون کسی که میخوای باهاش ازدواج کنی ازت سوال پرسید که تو با کسی هم رابطه داشتی باید چیککار کنم و چه جوابی بدم،اگه بگم آره که خوب هیچوقت نمیتونم ازدواج کنم اگر هم بگم نه که دروغ گفتم و بهش خیانت کردم..این هم بگم که من ۲۳ سالم هست و هیچگونه رابطه ای نداشتم با کسی حتی دوستی ساده و سالم و همیشه میگفتم حتی دوستی ساده و محدود هم مثل خیانت هست به همسر آیندت و به همین خدایی که ناظر بر همه کارام هست خیلی دختر پاک و نجیبی هستم و همیشه سعیم بر این بوده که تو این جامعه سالم باشم....با این آقا هم من به مدت ۱ سال همکار بودم و بعد از اون یکسال ۲سال ازشون دورادور خبر داشتم که تو این چند ساله هر چند ماه یکبار به من پیشنهاد ازدواج میدادن چون منو خیلی دوست داشتن ولی همونطور که گفتم به خاطر نداشتن شرایط من بهشون جواب منفی میدادم...با ایشون همسن هستم و فقط ۶ ماه از من بزرگتر هستن و پسر خیلی خوبی هم هست.عین خودم همیشه چهارچوب دار و موفق و باهوش و معتقد هست...هر دو خوبیم...اما نمیتونیم در کنار هم خوشبخت شیم..نمیدونم باید چیکار کنم در این رابطه که واسم حل شه این موضوع...ممنونم بابت راهنماییتون

مهمترین سوال :