با سلام

متن نامه شما را خواندم و از اعتمادتان سپاسگزارم.

اشاره کردید 21 ساله هستید و طرف مقابل شما 2 سال از شما کوچیکتر هستند یعنی ایشان 19 سالشان است.

برای تصمیم گیری برای ازدواج هر دو نفر باید به متوسطی از هر شش بلوغ: شخصیتی+عاطفی+مالی+معنوی+اجتماعی+جنسی رسیده باشند.

بلوغ عاطفی: توانایی مدیریت عاطفی/ شناخت احساسات خود

بلوغ معنوی: باورها و اعتقادات فردی در این زمینه

بلوغ  شخصیتی: مسائل مربوط به شخصیت سالمتر مثل مهرطلبی یا وابستگی/ آیا بندنافش  از خانواده بریده شده و قادر به گرفتن تصمیمات مهم زندگی است؟

بلوغ جن.سی: توانایی جسمی در این خصوص، آگاهی از سلیقه خود

بلوغ مالی: داشتن شغل ثابت؛ مدیریت مالی و توان برنامه ریزی و بودجه بندی؛ مشخص بودن توقعات مالی طرفین

بلوغ اجتماعی: جایگاه اجتماعی فرد

به نظرتان با رفتارهایی مثل "از نظر اخلاقى خيلى ثبات نداره اگه عصبانى بشه هرچى از دهنش در بياد ميگه به همه چى گير ميده و حساسه " چقدر ایشان در این رابطه می توانند قابل پیش بینی باشند و آیا به بلوغ شخصیتی و عاطفی رسیده اند؟ 

ظاهرا خودتان در متن سوال به پاسخ اشاره کردید "نميدونم منطقى فكر كنم جواب مثبت بدم به خواستگارم چون آدم ايده آليه يا به دلم گوش بدم كه هر لحظه ممكنه خراب شه بازم همه چى ."

سوال من از شما این است چه چیزی باعث می شود نتوانید تصمیم تان را عملی کنید چون ظاهرا خودتان پاسخ را می دانید؟

باتوجه به اینکه در تصمیم گیری برای ازدواج هستید درس غیرحضوری "ازدواج مثبت 360" را به شما پیشنهاد میدهم این درس میتواند در تصمیم گیری بهتر به شما کمک کند تا در آینده هزینه های کمتری به لحاظ روحی و مالی پرداخت کنید.

باتشکر

خانه توانگری طوبی

زهرا محمدی