سلام. وقت شما بخیر
دختری هستم 32 ساله و مجرد. لیسانس دارم و تو یک شرکت خصوصی مشغول به کار هستم. من متاسفانه بسیار غمگین هستم و روزای سختی رو سپری میکنم. کارم بشدت منو افسرده کرده و دیگه علاقه ای بهش ندارم چون ازم زمینه کاری رو میخوان انجام بدم که علاقه ای ندارم (بازاریابی) درصورتی که من کامپیوتر خوندم و علاقه به کار سیستمی دارم. مدت 5سال هست اینجا کار میکنم و ترس از شکست و پیدانکردن کار دیگه و اینکه به پول احتیاج دارم باعث شده که ادامه بدم.
مشکل دیگه ای که دارم این هست که بشدت احساس تنهایی میکنم. روابطی داشتم که هیچکدوم طولانی نبودن(من یک بار هم نامزد کردم و بهم زدم)و دلیلش این بوده که با هرکسی آشنا میشم به جنبه جنسی رابطه نگاه میکنه و این مسئله برای من ناراحت کننده اس و من دوست دارم با کسی درارتباط باشم که حس علاقه ای که داره واقعا صادقانه باشه. و به آینده هم فکر کنه. ولی این اتفاق نمیفته و من دلسرد میشم و از هرکسی خوشم میاد یا طرف مقابل دوست داره با من درارتباط باشه به همین شیوه هست و من هم ارتباط رو قطع میکنم. چون تصورم و اعتقادم این هست که رابطه نزدیک وقتی نمیدونی درآینده چی

مهمترین سوال :
در انتظارته فایده ای نداره. حتی توی رابطه آخرم واقعا چون علاقمند بهش بودم رابطه فیزیکی هم داشتم ولی متاسفانه متوجه شدم کسی نیست که بشه بهش تکیه کرد و جدا شدم و خودم رو خیلی وقتها سرزنش میکنم بخاطر اشتباهاتی که تو گذشته انجام دادم
واقعا نمیدونم مشکل از کجاست
من از نظر دوستی و ارتباطات هم ضعیفم
و دوستی (دختر) ندارم که باهاش وقت بزارم
و ارتباطم با خونوادم هم عمیق نیست و خیلی ساکت همیشه توی اتاقم هستم و خیلی کم حرف میزنم
واقعا بشدت احساس درماندگی و افسردگی میکنم
و تو این شرایط که کارم داره اذیتم میکنه و از طرف دیگه چند روز بود که با کسی اشنا شدم که از نظر ظاهر و کلاس کاری خوب بود ولی از همون اول صحبت رو به جایی برد که من متوجه شدم صرفا دنبال دوستی هست واقعا دارم اذیت میشم
خواهش میکنم کمک و راهنماییم کنید
از شما ممنونم