سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

همسرم زودرنج است و قهر می کند

پرسش

تاریخ ثبت : 15 اسفند 1397
1,007  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
چهار ماه نامزد بودیم و یک ماهه عقد کردیم همسرم هر چیز کوچکی رو به خانواده اش می گفت، حتی خریدن یک جفت جوراب که براش می گفتم. وقتی اعتراض کردم گفت من همیشه از مادرم در مورد مسائل مشورت میگیرم. همه حرفهایی که موقع بحث کردن بهش زده بودم به خانواده اش گفت. وقتی سر یک مسئله کوچک بحثمون میشه خیلی زود میگه دیگه رابطه باید تموم بشه و زود میره به خانواده اش اطلاع میده. من نباید هیچ وقت هیچ اعتراضی بکنم، چون هم دعوا راه میندازه و هم مسئله رو به خانواده ها می کشونه. جدیدا دیگه خیلی حرفی واسه گفتن نداریم، نه اون به من در مورد روزش حرف میزنه و نه من. به خانواده اش هم گفته چیزهایی که از زنم بهتون میگم رو به زنم نگین که بهتون گفتم. حتی ناراحتیم رو نمی تونم بروز بدم. به هیچ کس هم نمی تونم مشکلم رو بگم. واقعا نمیدونم باید چه کار کنم. هر روز دارم ازش دورتر میشم.

مهمترین سوال :
با همسری که نمی تونه خودش مشکل رو حل کنه و تمام حرفهای من رو به خانواده اش میگه و حتی سر کوچکترین بحث، دعوا راه میندازه و مسئله رو به خانواده ها می کشونه، باید چه برخوردی داشت؟

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری
فاطمه علی اکبری
25 اسفند 1397 ساعت 21:50

درود بر شما

قهر، نوعی واكنش است. گاهی اوقات افراد در موقعیت هایی كه با ناكامی و خشم مواجه می شوند یا به نیازهای مطلوب خود دست نمی یابند به اشكال متعددی به قهر متوسل می شوند. قهر رفتاری است که ریشه در یک عاطفه و هیجان منفی، توام با خشم دارد و بسته به شدت و ضعفش، طول می کشد.


 یکی از دلایل رفتارهای همسر شما می تواند در نوع نگرش ایشان به مبحث دعواهای زناشویی باشد. بدین معنا که در نظر ایشان ابراز مخالفت یا گفتگویی که هم راستا با عقیده طرف مقابل نباشد، نیازمند مجادله و دعوا است و بنابراین از این مساله دوری می‌کند. وقتی مردی با کوچکترین آزردگی قهر یا تهدید به جدایی میکند و یا مسئله را با خانواده مطرح می کند به این معناست که مهارت ارتباطی لازم برای بیان انتظارات و حل مشکلات را ندارد. شایدایشان این رفتارها را از خانواده ای آموخته که به جا و به موقع پاسخگوی نیازهای او نبوده اند و ایشان نمی داند بحرانها را چطور مدیریت کند. این احتمال هم هست که نامزد شما اگر با ناکامی ای مواجه میشده با انجام همین رفتارها به مقصودش می رسیده و اکنون همین الگو را وارد رابطه زناشویی خود کرده.


مسئله بعدی، واکنش شما در این دعواها و بگومگوهای معمول زناشویی و قهر همسر و کشیده شدن مسئله به خانواده هاست. نوشته اید که به تازگی صحبت های شما کم شده و احساس دور شدن از نامزدتان را دارید. معمولاً یکی از راههای نزدیکی زن و شوهر به هم، گفتگو موثر با هم است و وقتی این گفتگو بنا به هر دلیلی کاسته شود، بر کیفیت رابطه زناشویی تاثیر منفی خواهد گذاشت. به نظر می رسد نامزد شما مهارت حل مسئله را نیاموخته و تنها مرجعی که در این موارد سراغ دارد مادرش است. شاید نوع بیان اعتراض شما نیز توام با خشمی باشد که نسبت به رفتار ایشان در شما ایجاد شده و ناخودآگاه بر نوع بیان تان تاثیر داشته است. اینگونه مسائل ارتباطی امری دوسویه است و به هر دو طرف رابطه برمی گردد.


توجه بفرمایید:

  • شما از چه زمانی متوجه این خصیصه در ایشان شدید؟ آیا در دوره نامزدی و قبل عقد نیز چنین رفتارهایی از سوی ایشان وجود داشت؟ اگر بعد از عقد چنین چیزی از ایشان دیده اید و قبلاً سابقه نداشته، بهتر است با روش گفتگوی بالغانه با ایشان صحبت کنید. بالغ؛ آن بخش از روان ما است که حاوی پیام یا احساس خاصی نیست.

اما اگر پیش از عقد نیز چنین رفتاری از ایشان دیده بودید چک کنید دلیل اینکه آنها را نادیده گرفتید و عقد کردید چه بوده؟

  • یکی از مهارتهای مهم رابطه زناشویی، گفتگوی موثر همسران با یکدیگر است. البته پیش از بیان احساسات باید خودمان از وجود آنها آگاه باشیم تا بتوانیم درباره آنها فکر کنیم. ازدواج قراردادی دوطرفه است که اگر مشکلی در آن احساس می شود، هر دو طرف بازی باید برای شناسایی منشا مشکل و حل و فصل آن اقدام کنند.
  • عصبانیت حقی را برای کسی ایجاد نمی کند ولی آگاهی از حساسیتهای همسر می تواند به شما در کاهش بروز تنش کمک کند. مسیرهایی را که سبب ناراحتی ایشان می شود شناسایی کنید. البته مراقب باشید که رفتار شما حالت راضی نگه داشتن ایشان در هر شرایطی را به خود نگیرد.
  • به همسرتان نشان دهید که از ناراحتی اش احساس خوبی ندارید و با توجه به علاقه ای که به ایشان و زندگی تان دارید تلاش می کنید که ایشان شرایط روحی مناسبی داشته باشند. در عین حال خط قرمزهای خود را نیز مشخص کنید. می توانید برای اینکه ایشان را به گفتگو ترغیب نمایید از واژه "من" استفاده کنید:

- من آدمی خستم که ترجیح می دهم مسائل شخصی ما بین خودمان بماند

- وقتی شما مسائل بین زن و شوهری را در فضایی غیر از فضای دو نفره مان مطرح می کنید، احساس خوبی به من دست نمی دهد و دوست ندارم چنین چیزی در رابطه مان باشد

- منظور من از اعلام نکردن برخی مسائل به خانواده ها، دور شدن از آنها نیست، بلکه چون احترام خانواده ها برایم مهم است دوست دارم با کمک شما این حرمتها حفظ شود

  • همسرتان هم حتماً ناراحتی های بیان نشده ای در دل دارند که گفتگو در مورد آنها می تواند به تخلیه خشم و بهبود رابطه تان کمک کند. نظراتش را جویا شوید و نظرات خود را نیز اعلام کنید
  • گاهی اوقات دلیل اختلافات زناشویی، تلاش برای برنده بودن در دعواها به هر قیمتی است. شاید لازم نباشد که همسرتان را قانع کنید که رفتارش اشتباه است زیرا ما رفتار دیگران را از دریچه نگاه خود می بینیم و ممکن است طرف مقابل ما نیز همین نظر را در مورد رفتار ما داشته باشد. به جای آن، احساسی که دارید و آنچه به نظرتان کاربرد دارد را به ایشان بگویید. برای این گفتگو روش زیر خدمت شما پیشنهاد می شود:
  1. ابتدا موضوع را بیان کنید: این مسئله در زندگی مان هست و من می خواهم با کمک شما حل شود.
  2. سپس احساس خود را بیان کنید: این موضوع باعث شده من چنین احساسی بهم دست بده.
  3. در مورد مسئله و وضع موجود، پیشنهاد بدهید و راهی که به ذهن تان می رسد را بیان کنید.
  • گاهی اوقات یک گفتگو که بر اساس اصول صحیح ارتباطی باشد می تواند مسیر اختلافات را تغییر داده و زوجین را به سوی توافق پیش ببرد.
  • کتاب مهارت گفتگو برای همسران نوشته خانم زهره شیری خدمت شما پیشنهاد می شود.


از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی


معرفی کتاب
مهارت گفتگو برای همسران

معرفی درس
20+40 نکته نبوغ عاطفی
رابطه عاطفی بهتر

توصیه های پیشنهادی
گفتگو با همسر برای حل اختلافات به روشی که خدمت شما عرض شد
معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه