سلام.من با پسرعمه ام احدود ۴سال پیش زدواج کردم و از روز اول به مسائلی گیر میداد که به شدت خارج از منطق بود و به مرور زمان بدتر هم شد،جوری که جلو برادرام مجبور بودم مانتو بلند بپوشم و روسری رو شونه ام باشه.با این حال دائما توهّم اینو داشت که من با برادرام رابطه دارم.از ۲۸ مرداد ۹۶ مشاوری رو پیدا کردم که به همسرم کاری نداشت و شروع کرد در من تغییر ایجاد کرد.
بعد از یکسال و نیم اینقدر رفتارهاش فاجعه بار شد که تصمیم به جدایی گرفتم و چون تمام این مدت جلسات مشاوره دارم به شکل فوق العاده ای دارم این پروسه رو پشت سر میگذارم.فقط متاسفانه ایشون چون نمیخواد مهریه پرداخت کنه و من هم به خاطر دروغهایی که گفته برای گرفتن ۱۱۴ سکه مصمم هستم ،رفته دادگاه و عدم تمکین گرفته.
با وکیل دارم پیش میرم ولی چون ازدواج فامیلیه و ایشون به شدت دروغگو هستن ،دلم میخواست پاناروئیدش اثبات بشه ولی نمیدونم روانشناسهای پزشکی قانونی واقعا توانایی نشخیص این بیماری رو دارن و اینکه اگر اثبات بشه دلیل محکمی برای طلاق محسوب میشه یا نه؟
توی ۳ سالی که باهاش زندگی کردم،دائما باید پاسخگو ی وسواسهای فکریش می بودم و الان آرامش دارم

مهمترین سوال :
جلوی نامحرم ها خیلی مراعات میکردم ولی به ذهنم حتی خطور نمیکرد که برادرم اجازه نداره کنارم بشینه و نباید تنه اش به تنه من بخوره یا حتی پدر شوهرم اگر ناخواسته برمیگشت و با من برخورد میکرد باید ساعتها با گریه و التماس بهش میفهموندم که من از مالوندن خودم به مردها خوشم نمیاد.البته آدم بسیار زرنگ و باهوشی هم هست ،کاملا بلده ماجرا رو جوری جلوه بده که من گناهکار شناخته بشم.الانم با زرنگ بازی و جابجا کردن سندهاش و دروغهای مختلف ،به دنبال آزار و اذیت و ندادن مهریه است.برای همین خیلی میخوام بدونم آیا واقعا روانشناسهای پزشکی قانونی قادر به تشخیص این بیماری هستن؟