چه کار کنم که فرزندم آسیب کمتری ببیند

پرسش

تاریخ ثبت : 16 اسفند 1397

1,261 بازدید

۱۸ ساله ازدواج کردم و یک فرزند ۱۲ ساله دارم. با همسرم سالهاست که مشکل دارم. من آدم مهر طلب، اون خودشبفته. من آدم کمال طلب و هدفمند اون این شاخه اون شاخه و بادی به هر جهت.

هرگز کنارش احساس امنیت نکردم و هیچ وقت حس نکردم که شریک زندگی هم هستیم. بیشتر رقیب بودیم. یادم نمیاد در هیچ مرحله از زندگی، نه مالی نه معنوی همراهم بوده باشه. تا این حد میتونم بگم که بعد زایمانم موقع ترخیص از بیمارستان دنبالم نیومد. من با خانواده خودم برگشتم خونه. گفت کار دارم، جلسه مهم دارم.

چند مورد خیانت هم داشت هر چند که ‌انکار کرد و همچنان روی حرفش هست.

بارها مشاوره گرفتیم، ولی عملا یه مدت کوتاه تغییرات جزیی بود. اون ‌هم ‌بیشتر از طرف من. بعد به روال همیشگی برمیگشتیم.

۷ ساله مهاجرت کردیم کانادا. الان من اینجا مدرکم رو گرفتم و در حال کار هستم، دندانپزشکم. البته ایشون ‌هم پزشک هستند ولی از زمانی هم که ایران بودیم کار پزشکی نمیکرد و بیزینس میکرد. الان هم همون ‌رو می خواد ادامه بده

خلاصه که الان موفقیت کاری من بدجوری رو مخشه و کلا رابطه جالبی نداریم، حتی به صورت ظاهری

امیدی هم ندارم که درست بشه. فقط نمیدونم چطوری تمومش کنم که بچه ام کمتر آسیب ببینه؟

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

۱۸ ساله ازدواج کردم و یک فرزند ۱۲ ساله دارم. با همسرم سالهاست که مشکل دارم. من آدم مهر طلب، اون خودشبفته. من آدم کمال طلب و هدفمند اون این شاخه اون شاخه و بادی به هر جهت.
هرگز کنارش احساس امنیت نکردم و هیچ وقت حس نکردم که شریک زندگی هم هستیم. بیشتر رقیب بودیم. یادم نمیاد در هیچ مرحله از زندگی، نه مالی نه معنوی همراهم بوده باشه. تا این حد میتونم بگم که بعد زایمانم موقع ترخیص از بیمارستان دنبالم نیومد. من با خانواده خودم برگشتم خونه. گفت کار دارم، جلسه مهم دارم.
چند مورد خیانت هم داشت هر چند که ‌انکار کرد و همچنان روی حرفش هست.
بارها مشاوره گرفتیم، ولی عملا یه مدت کوتاه تغییرات جزیی بود. اون ‌هم ‌بیشتر از طرف من. بعد به روال همیشگی برمیگشتیم.
۷ ساله مهاجرت کردیم کانادا. الان من اینجا مدرکم رو گرفتم و در حال کار هستم، دندانپزشکم. البته ایشون ‌هم پزشک هستند ولی از زمانی هم که ایران بودیم کار پزشکی نمیکرد و بیزینس میکرد. الان هم همون ‌رو می خواد ادامه بده
خلاصه که الان موفقیت کاری من بدجوری رو مخشه و کلا رابطه جالبی نداریم، حتی به صورت ظاهری
امیدی هم ندارم که درست بشه. فقط نمیدونم چطوری تمومش کنم که بچه ام کمتر آسیب ببینه؟

مهمترین سوال :
من می خوام بیام بیرون از این رابطه، چون ‌نهایتا بتونم تا چند صباح دیگه تحمل کنم، اگر این وسط سکته نکنم. فقط و فقط دغدغه من، پسرمه که هم سن بدی داره و کلا خیلی تو خودشه و سعی میکنه به روی خودش نیاره که رابطه ما درست نیست.
میدونم الان هم بعد از در اومدن از این رابطه آسیب میخوره پسرم. ولی می خوام بدونم چه کاری میتونم بکنم که اون‌کمتر صدمه ببینه؟ الان اول اون برام مهمه‌بعد وضعیت خودم

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

الهه دهقانیان

25 تیر 1398 ساعت 01:01

باسلام و احترام

همان طور که برای آغاز زندگی مشترک باید به بلوغ های فکری وپختگی رسید ، برای جدایی نیز طرفین رابطه باید از لحاظ روانی آمادگی پیدا کنند.بنابراین اقدام به جدایی بدون آمادگی مواجهه با پیامدهای آن ، موجب بروز جدایی نسنجیده میشود که زندگی طرفین را تا سالیان سال تحت الشعاع قرار خواهد داد.پس اگر این تصمیم مهم وسرنوشت ساز بدون ارزیابی درست موقعیت و شرایط گرفته شود مشکلات وتبعات بسیار منفی وسنگینی به همراه خواهد داشت.

اما در رابطه با مشکلی که شما مطرح فرمودید وراهایی که در این مسیر رفته آید واقدامات لازم را انجام داده آید اما در نهایت به این نتیجه رسیده ایدکه زندگی مشترک، آسیب های بیشتر ی میتواند برای هرکدامتان داشته باشید، بهتر است نکاتی را در نظربگیریدوسپس در رابطه با این امر مهم تصمیم گیری نمایید.

١) باید در نظر داشته باشید اقدام به جدایی حتما تبعات وآسیب های خاص خودش را در هر زندگی ای دارد وزمانیکه نسبت به این موارد بینش داشته باشید این مسائل کمرنگ تر و قابل تحمل تر خواهد بود.

٢) زمانی برای جدایی آمادگی خواهید داشت که بتوانید با توجه به بررسی شرایط قاطعانه و بدون دخالت احساسات در این مورد تصمیم بگیرید تا در آینده از تصمیمی که گرفته آید پشیمان نشوید. از نشانه های این تصمیم منطقی غیر واکنشی اینست که با احترام به اهداف و شخصیت وحقوق همسرتان به این نتیجه برسید که حاضر به ادامه این زندگی مشترک نیستید.

٣) از دیگر موارد مورد توجه اینست که یکی از مهمترین تبعات جدایی تاثیر وآسیب های آن بر روی فرزندان است . در هر صورت جدایی در هر سنی برای فرزندان آسیب های خاص خودش را دارد اما درصورت شناخت ویژگی های سن فرزندتان وآسیب های مربوط به آن دوره میتوانید واکنشهای درست ومنطقی داشته باشید.

بهتر است قبل از بررسی آسیب های جدایی تان بر فرزندتان از خودتان بپرسید که آیا برای مواجهه با تغییراتی که بعد از جدایی رخ میدهد به اندازه کافی آماده هستید؟ آیا حاضرید تغییراتی که در زمینه مالی یا تغییراتی که به سبب جدایی موجب تغییر در سبک زندگیتان میشود را بپذیرید؟آیا میدانید که ممکن است گاهی به احساساتی مثل ناامنی یا ترس دچار شوید؟

بنابراین اولین پیشنهاد اینست که قبل از جدایی به صورت رسمی مدتی را در جدایی کامل از هر لحاظ ، داشته باشید در چنین شرایطی میتوانید با ارزیابی درست تری از موقعیت وبا دید بازتری قاطعانه تصمیم گیری نمایید .

اما در رابطه با ویژگیهای سنی پسرتان باید بدانید که بچه ها در این رده سنی هنگام جدایی پدرو مادرش احساس غم و ناراحتی شدیدی دارد واحساس خشم واحساس گناه نیز در انهادیده میشود. ممکن است احساس کند در جدایی والدینش مقصر است بویژه زمانیکه اختلافات مربوط به حضانت وجود داشته باشد.مسائلی که با آن روبه رو خواهید بود افت درسی فرزندتان تا مشکلات ارتباطی با اطرافیان ، مشکلات خواب وتغذیه وافسردگی وخشم را میتواندشامل شود.ناگفته نماند که جدایی پدر و مادر در هر سنی میتواند آسیب هایی را به فرزندان وارد کند اما گاهی والدین به بهانه فرزندانشان جدایی‌شان را که از زندگی با همدیگر است را به تعویق می اندازند تا مثلا فرزندشان، بچه طلاق نباشد ویا هردو والد را باهم داشته باشد اما غافل از آنکه بعضی از جدایی ها بسیار بهتر از باهم بودن است ،گاهی زن و مرد نمی‌توانند همسران خوبی برای یکدیگر باشند اما می‌توانند برای فرزندشان پدر و مادر خوبی باشند وبرایش آرامش بیاورند.چرا که هر ازدواجی درست نیست و هر طلاقی اشتباه.بنابراین والدین آگاه در صورتیکه برای با هم بودن درست راه به جایی نمی‌برند باید توانایی توضیح درست در رابطه با جدایی‌شان را بدون تحقیر وتخریب طرف مقابلشان داشته باشند واین اطمینان را به فرزندشان بدهند که تا همیشه در کنارش هستند واز او حمایت میکند .

معرفی درس
پس از جدایی عاطفی و طلاق

باسلام و احترامهمان طور که برای آغاز زندگی مشترک باید به بلوغ های فکری وپختگی رسید ، برای جدایی نیز طرفین رابطه باید از لحاظ روانی آمادگی پیدا کنند.بنابراین اقدام به جدایی بدون آمادگی مواجهه با پیامدهای آن ، موجب بروز جدایی نسنجیده میشود که زندگی طرفین را تا سالیان سال تحت الشعاع قرار خواهد داد.پس اگر این تصمیم مهم وسرنوشت ساز بدون ارزیابی درست موقعیت و شرایط گرفته شود مشکلات وتبعات بسیار منفی وسنگینی به همراه خواهد داشت.اما در رابطه با مشکلی که شما مطرح فرمودید وراهایی که در این مسیر رفته آید واقدامات لازم را انجام داده آید اما در نهایت به این نتیجه رسیده ایدکه زندگی مشترک، آسیب های بیشتر ی میتواند برای هرکدامتان داشته باشید، بهتر است نکاتی را در نظربگیریدوسپس در رابطه با این امر مهم تصمیم گیری نمایید.١) باید در نظر داشته باشید اقدام به جدایی حتما تبعات وآسیب های خاص خودش را در هر زندگی ای دارد وزمانیکه نسبت به این موارد بینش داشته باشید این مسائل کمرنگ تر و قابل تحمل تر خواهد بود.٢) زمانی برای جدایی آمادگی خواهید داشت که بتوانید با توجه به بررسی شرایط قاطعانه و بدون دخالت احساسات در این مورد تصمیم بگیرید تا در آینده از تصمیمی که گرفته آید پشیمان نشوید. از نشانه های این تصمیم منطقی غیر واکنشی اینست که با احترام به اهداف و شخصیت وحقوق همسرتان به این نتیجه برسید که حاضر به ادامه این زندگی مشترک نیستید.٣) از دیگر موارد مورد توجه اینست که یکی از مهمترین تبعات جدایی تاثیر وآسیب های آن بر روی فرزندان است . در هر صورت جدایی در هر سنی برای فرزندان آسیب های خاص خودش را دارد اما درصورت شناخت ویژگی های سن فرزندتان وآسیب های مربوط به آن دوره میتوانید واکنشهای درست ومنطقی داشته باشید.بهتر است قبل از بررسی آسیب های جدایی تان بر فرزندتان از خودتان بپرسید که آیا برای مواجهه با تغییراتی که بعد از جدایی رخ میدهد به اندازه کافی آماده هستید؟ آیا حاضرید تغییراتی که در زمینه مالی یا تغییراتی که به سبب جدایی موجب تغییر در سبک زندگیتان میشود را بپذیرید؟آیا میدانید که ممکن است گاهی به احساساتی مثل ناامنی  یا ترس دچار شوید؟بنابراین اولین پیشنهاد اینست که قبل از جدایی به صورت رسمی مدتی را در جدایی کامل از هر لحاظ ، داشته باشید در چنین شرایطی میتوانید با ارزیابی درست تری از موقعیت وبا دید بازتری قاطعانه تصمیم گیری نمایید .اما در رابطه با ویژگیهای سنی پسرتان باید بدانید که بچه ها در این رده سنی هنگام جدایی پدرو مادرش احساس غم و ناراحتی شدیدی دارد واحساس خشم واحساس گناه نیز در انهادیده میشود. ممکن است احساس کند در جدایی والدینش مقصر است بویژه زمانیکه اختلافات مربوط به حضانت وجود داشته باشد.مسائلی که با آن روبه رو خواهید بود افت درسی فرزندتان تا مشکلات ارتباطی با اطرافیان ، مشکلات خواب وتغذیه وافسردگی وخشم را میتواندشامل شود.ناگفته نماند که جدایی پدر و مادر در هر سنی میتواند آسیب هایی را به فرزندان وارد کند اما گاهی والدین به بهانه فرزندانشان جدایی‌شان را که از زندگی با همدیگر است را به تعویق می اندازند تا مثلا فرزندشان، بچه طلاق نباشد ویا هردو والد را باهم داشته باشد اما غافل از آنکه بعضی از جدایی ها بسیار بهتر از باهم بودن است ،گاهی زن و مرد نمی‌توانند همسران خوبی برای یکدیگر باشند اما می‌توانند برای فرزندشان پدر و مادر خوبی باشند وبرایش آرامش بیاورند.چرا که هر ازدواجی درست نیست و هر طلاقی اشتباه.بنابراین والدین آگاه در صورتیکه برای با هم بودن درست راه به جایی نمی‌برند باید توانایی توضیح درست در رابطه با جدایی‌شان را بدون تحقیر وتخریب طرف مقابلشان داشته باشند واین اطمینان را به فرزندشان بدهند که تا همیشه در کنارش هستند واز او حمایت میکند .

معرفی کتاب :

معرفی فیلم/مقاله :

معرفی دروس غیر حضوری :

اکشن پلن :

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

سوالات مشابه

کمکم کنید1,308 بازدید
هنوز طلاق نگرفتم و خواستگار دارم575 بازدید
رابطه اشتباهی که در آن گیر کرده ام2,095 بازدید
صحیح ترین کار چیست؟499 بازدید
بلاتکلیفی470 بازدید

دکتر علیرضا شیری

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...

دسته بندی ها

پاسخگران