سلام . از اینکه ما را برای پاسخگویی به سوالتان انتخاب کرده اید از شما سپاسگزاریم .

نگرانی شما را بابت مهاجرت و ادامه تحصیل در خارج از کشور کاملا درک میکنم ، به خصوص اگر  این تصمیم ، تصمیمی باشد که علیرغم میل باطنی شما گرفته شده و شما مجبور به پذیرشش شده اید.

نکته ای که اشاره داشتید این است که  چطور همسرتان را متقاعد کنید که اینجا هم می شود درس خواند و نرفت ...در این سوال شما دو نکته به چشم می خورد.  یکی اینکه چه عواملی در شما وجود دارد که نسبت به رفتن و مهاجرت حتی به صورت موقتی مثلا برای ادامه تحصیل  ،مضطرب و نگران می شوید؟ اگر ایران را ترک کرده و مهاجرت کنید چه اتفاقاتی می افتد ؟  کسی از اطرافیان شما بوده که مهاجرت کرده و شما  احساس دوری و ترک شدگی را  تجربه کرده اید؟ یکی از مواردی که شما در ابتدای ازدواجتان بیان کرده اید این بوده است که حاضر به ترک وطنتان نیستید  و کاملا حق دارید که نسبت به این موضوع حساس باشید  ، دلیل اینکه از همان ابتدا روی این موضوع پافشاری کردید چیست؟ تا چه اندازه به خانواده و اطرافیانتان وابسته اید؟ افرادی که مهاجرت می کنند به نظر شما چگونه افرادی هستند؟ 

نکته دومی که در سوال شما وجود دارد این است که شما هم مثل همسرتان  سعی در متقاعد کردن ایشان دارید . همسرتان شما را به رفتن و شما ایشان را به نرفتن  می خواهید متقاعد کنید . بنابراین هردو از یک شیوه ناکارآمد استفاده می کنید .کاری که می توان انجام داد رسیدن به یک توافق دو طرفه است .می توانید درباره مزایا و معایبی که این تصمیم دارد با یکدیگر صحبت کنید .

دوست عزیز بیان کردید که همسرتان در مواردی که موضوعی برخلاف میلشان باشد قهر کرده و وارد فاز سکوت می شوند. این الگو در همه موارد اختلافات شما تکرار می شود؟ وقتی قهر کرده و سکوت می کنند واکنش شما چیست؟ الگوی اشتی کردنتان به چه صورت است؟ چه کسی برای آشتی کردن پیشقدم می شود؟  بهتر است بررسی کنید که اگر شما در اکثر مواقع پیشقدم می شوید ، اگر خلاف این الگو عمل کنید چه اتفاقی می افتد؟ گاهی تقویت نکردن الگوی قهر منجر به کاهش رفتار می شود. 

در نهایت امیدوارم با هم فکری یکدیگر بهترین تصمیم برای زندگیتان بگیرید.

نسرین قربان زاده _ خانه توانگری