سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

نحوه برخورد با فرزندان در طلاق طوریکه کمترین آسیب رو ببینند

پرسش

تاریخ ثبت : 20 اسفند 1397
739  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
سلام
من خانمی 36ساله هستم، 15سال ازدواج کردم، دوتا پسر. دارم، 4ساله و 12 ساله
من و همسرم داریم از هم جدا میشیم، پس از اقدام جدی در این مورد بچه ها با پدرشون هستند، پسر بزرگم حتی حاضر نیست برای چند ساعت بیاد پیش من ، هفته ای یکبار می رم دنبالش نمیاد، انگار با من قهر کرده یا داره منو تنبیه می کنه که برگردم، هر وقت هم تلفنی حرف می زنم همین رو تکرار می کنه، اگر برگردی باهات حرف می زنم.... پسر کوچیکم هم با وعده خرید بستنی و اسباب بازی میاد والا ترجیح می ده پیش برادرش بمونه، این مسئله واقعا ناراحتیمو چند برابر کرده.
لطفا کمکم کنید با بچه ها چطور برخورد کنم؟ چکاری درسته؟
ممنون

مهمترین سوال :
سلام من خانمی 36ساله هستم، 15سال ازدواج کردم، دوتا پسر. دارم، 4ساله و 12 ساله
من و همسرم داریم از هم جدا میشیم، پس از اقدام جدی در این مورد بچه ها با پدرشون هستند، پسر بزرگم حتی حاضر نیست برای چند ساعت بیاد پیش من ، هفته ای یکبار می رم دنبالش نمیاد، انگار با من قهر کرده یا داره منو تنبیه می کنه که برگردم، هر وقت هم تلفنی حرف می زنم همین رو تکرار می کنه، اگر برگردی باهات حرف می زنم.... پسر کوچیکم هم با وعده خرید بستنی و اسباب بازی میاد والا ترجیح می ده پیش برادرش بمونه، این مسئله واقعا ناراحتیمو چند برابر کرده.
لطفا کمکم کنید با بچه ها چطور برخورد کنم؟ چکاری درسته؟
ممنون

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

مونا گوشه
مونا گوشه
22 اردیبهشت 1398 ساعت 12:21

بانوی گرامی سلام

نامه شما را خواندم و از بابت جدایی ایجاد شده بین شما و فرزندانتان متاثر شدم.طلاق برای فرزندان مقوله ایست که ایجاد ناامنی می کند و بچه ها نیاز به زمان دارند تا با این تغییر ایجاد شده در مفهوم خانواده بتوانند کنار بیایند. و بپذیرند که اگر چه پدر و مادر با هم زندگی نمی کنند اما هر کدام نقش والدی خود را دارند و می توانند هر دو را جداگانه داشته باشند. مثلا خوب است که بدانند در خانه هر دوی شما فضایی به آنها اختصاص دارد و هر زمان بخواهند می توانند آنجا باشند. می توانم حدس بزنم که امتناع از دیدار شما توسط پسرتان چقدر ناخوشایند و تلخ است، با احساس شما همدلی می کنم و پیشنهاد می کنم که شما هم در گام اول این احساسات را سرکوب نکنید و با خودتان همدلی کنید، از طرفی وقتی پسرتان می گوید وقتی برگشتی باهات حرف می زنم ، حدس می زنید چه حسی داشته باشد؟ ترس از دست دادن شما؟ غم؟ رنجش؟ شما قطعا بهتر می توانید احساس او را حدس بزنید و با او از این در گفتگو کنید سعی نکنید که او را متقاعد کنید و از نظر منطقی دعوت به پذیرش کنید که گفتگو حالت نصیحت گونه به خود نگیرد و دوباره از شما دور شود. شما بهش اطمینان دهید که همیشه مادرش هستید و دوستش دارید و جای او پیش شما امن است و هر زمان بخواهد می تواند شما را ببیند، و به قرار های هفتگی خود پایبند باشید تا ثبات را در رفتار شما ببیند و آهسته آهسته بتواند به شرایط جدید اطمینان کند و تعریف جدیدی از رابطه با شما را بسازد.

از اینکه به ما اعتماد کردید سپاسگزارم

مونا گوشه 

خانه توانگری طوبی


توصیه های پیشنهادی
درک همدلانه خود
درک همدلانه فرزندان
حفظ ارتباط با فرزندان جتی در صورت عدم تمایل
معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه