سلام هومن عزیز

با توجه به توضیحاتی که مطرح نمودید به نظر می رسه رفتارها و واکنش های ایشان نشان دهنده وجود احتمالی تله های رها شدگی (با كوچكترين فاصله و دوري مشكل داره و خط قرمزش دوريه- کنترل کننده-با تعريف از بقيه از دستم ناراحت ميشه...) و محرومیت هیجانی (نمایشی-درخواست حمایت...) باشند که در این مدت و در ارتباط نزدیک با رفتارهای متقابل بروز یافته است..

حال پرسش شما این است که ایا ازدواج با این وضعیت درست است ؟ 

رابطه ی میان مدت و بلندمدت با افرادی که الگوهای مزمنی از رهاشدگی و محرومیت هیجانی دارند برای طرفین ، طاقت فرسا و جانکاه است . در این راستا برخی پژوهش ها و گزارش های بالینی نشان میدهند  این الگوها ، پیش بینِ قوی، برای جدایی و طلاق نیز هستند. با این حال انتظار می رود ضمن درنظر داشتن نکات ذکر شده ، تصمیم خود را در خصوص وضعیت این رابطه مشخص نموده و  با ایشان نیز  در میان بگذارید. 

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری

هومن عزیز سلام

تله ها به دلیل مقاومت بالاشون، ممکنه در موقعیت های فعال ساز آتی، مجددا اکتیو بشوند. لذا فاصله و جدایی شما برای بهبود کافی نیست. ایشان باید برای تعدیل و کنترل اونها انگیزه داشته و به صورت مستمر در جهت ترمیم، همت و تلاش نمایند. ممکن است این فاصله، موقتاً مثل آب زیر کاه، این الگوهای ناسازگارانه را غیر فعال نماید اما به محض مواجهه با کوچکترین موقعیت فعال ساز با از سرگیری رابطه،  دوباره اکتیو می شوند.

 عملکرد مخرب تله ها در زمانی نیست که رابطه موقتاً قطع شده، بلکه در مواقعی است که رابطه دوباره شروع می شه. لذا با جدایی موقت نخواهید تونست عملکرد ناسازگارانه این تله ها رو کنترل و ترمیم نمایید.

 بنابراین انتظار می رود از  نکات اشاره شده ، بتونید پاسخ سوال تون رو دریافت کرده باشید. با این حال چنانچه صراحتاً مایل باشید این پاسخ را دریافت نمایید، به نظر نمی رسد درازا کشاندن این رابطه با هدف ازدواج در حال حاضر و با توجه به مجموعه خصوصیات و ظرفیت های موجود، برای طرفین سودمند باشد و بهتر است برای تعیین تکلیف آن زودتر اقدام نمایید تا از وابستگی های آسیب رسان آتی نیز تا حدودی پیش گیری گردد.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری