سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

ارتباط همسرم با دوستانش

پرسش

تاریخ ثبت : 17 فروردین 1396
4,443  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
سلام.دختری هستم 23 ساله وچند ماهی با مردی هم سنم عقد کردم. او ابراز کننده علاقه به من و مهربانست.مدتی است ارتباط همسرم با دوستانش ذهن من را به خود مشغول کرده است.دوستان همسرم سالم هستند و من از این بابت نگران نیستم.نگرانی من ترجیحات همسرم است که قریب به 2 بار در هفته بین بودن با من و بودن با دوستانش ،وقت گذراندن با آنان را ترجیح می دهد و از طرفی شب هایی هم وقتی از سرکار برمیگردد به دلیل خستگیش ما همدیگر را نمی بینیم.ضمن اینکه یک باروقتی خواستم باهم باشیم ،اظهار خستگی کرد اما در همین اثنی وقتی دوستش با او تماس گرفت و خواست با جمع دوستانش باشند ،همسرم پذیرفت.و احساس میکنم درخواست دوستانش را در این مقوله رد نمی کند.ضمن اینکه زمان هایی است که از این انتخابش کمی سرد با او رفتار میکنم و او هم سعی می کند با شوخی کردن از دلم درآورد.یک بارگفتم که می توانیم باهم سری به مکان های دیدنی بزنیم برای هم حرف های عاشقانه بزنیم ،درباره ی آینده مان گفت و گو کنیم گفت خیلی وقت است احساس میکنم حرف جدیدی برای گفتن باهم نداریم این جمله را اصلا با لحن بد نگفت اما مرا به فکرفروبردلطفا کمک کنید

مهمترین سوال :

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری
فاطمه علی اکبری
28 فروردین 1396 ساعت 12:05

سلام دوست گرامی

ازدواج یکی از عواملی است که بر شیوه زندگی افراد تاثیر گذاشته و تغییراتی در آن ایجاد خواهد کرد.

طبیعی است فردی که پا به عرصه ی تاهل می گذارد شرایطش با مجردی متفاوت خواهد بود و بایستی خود را با شرایط تازه اش وفق دهد. یکی از این تغییرات، اختصاص دادن وقت بیشتر به همسر در مقایسه با دوستان دوران مجردی است.

گاهی اوقات دلیل اختصاص دادن وقت به دوستان این است که افراد در دوران مجردی عضو گروههای دوستان بوده اند و نیازهای عاطفی خود را از طریق این ارتباطات تامین می کرده اند و حال که وارد عرصه ی متاهلی شده اند، تطبیق با این شرایط برایشان سخت خواهد بود.

توجه بفرمایید آنچه که یک رفتار از سوی همسر آینده را پذیرفتنی یا غیر پذیرفتنی می کند نوع نگرش افراد به آن مسئله است. یعنی ممکن است از نظر شما معاشرت تا این اندازه با دوستان قابل قبول نباشد ولی از نظر نامزد شما اینگونه معاشرتها ضروری به نظر برسد. بنابراین بهتر است در فضایی دوستانه خواسته خود را به نامزدتان اعلام کرده و در این مورد به توافق برسید. بهتر است شیوه گفتمان شما به صورتی باشد که فقط نظر خود و یا احساسی که در قبال این رفتار دارید به نامزدتان بگویید. بهتر است جمله شما با "من" شروع شود، مثلاً: من آدمی هستم که از این وضعیت احساس خوبی ندارم و دوست ندارم چنین شرایطی در رابطه ما ایجاد شود.

اما در مورد جمله ای که از نامزدتان شنیده اید و سبب نگرانی شما شده است توجه بفرمایید که در اینگونه موارد برای جلوگیری از سوءتفاهم بهتر است گفتگو صورت بگیرد تا از هرگونه برداشت اشتباه جلوگیری شود.

می توانید از نامزدتان بپرسید که منظورش از نداشتن حرف جدید چیست؟ و چرا همچین احساسی دارد و چنین حرفی به شما زده؟ این احساس را به طور کلی دارد یا مدتی است ایجاد شده و یا اینکه صرفاً در همان لحظه به زبان آورده؟ و اینکه با وجود چنین نظری، درباره ارتباط با شما و نیز آینده و زندگی مشترک با شما چه نظری دارد؟ بناست در آینده هم شما شاهد این رفتار از سوی ایشان باشید؟ و اینکه در نهایت ایشان چه پیشنهادی در خصوص تغییر این وضعیت دارند؟

گفتگو در این موارد می تواند به شما کمک کند تا با توافق با ایشان به نگاه مشترک در خصوص رابطه تان برسید.


از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری





معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه