پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
سلام فاطمه گرامی
مرقومه تان را خواندم. به نظر میرسه در شرایط دشواری به سر میبرید. فشاری که والدین همسر ( بخصوص مادر همسر ) بر شما و روابط زناشویی تان وارد می کنند موضوع کم اهمیتی نیست و ادامه چنین موقعیت هایی می تونه در نهایت یه رابطه رو به سادگی تخریب کنه.
کنترل و اعمال نفوذ ( میگه درس بخون(ارشد)آدم شی ... ) ، و رفتارهای مداخله گرانه و یا قضاوتی مادر همسرتان (... بدن همسرم ضعیفه زودبیمارمیشه،مادرش میزاره پای بدبودن غذا خونه...) بخشی از مشکلات قابل توجهی ست که با آن روبرو هستید.
با این حال شما می تونید با اتخاذ راهبردهایی موثر این موقعیت ها را به شیوه ای سازگارانه تر مدیریت و کنترل نمایید :
* پیش از هر چیز وضعیت تون رو در این موقعیت بررسی کنید:
احساسات خودتون رو در یک فضای ذهنی آرام تر ، چک کنید.( خشم ، نفرت و یا هر احساسی که در این رابطه دارید ) این به شما کمک میکنه از یک دیدگاه منطقی تر در برابر یک فضای هیجانی، وقایع رو بررسی کنید.
* بررسی کنید منشا رفتارهای ناخوشایند ایشون از کجا می آیند:
تلاش کنید بخشی از داستان ایشان و چگونگی رفتارها و برخوردهایش را ببینید اینکه ممکنه آنها، نشانه ای از یک موضوع بزرگتری باشند که او با خودش و رابطه اش با فرزندش دارد و نه با شما. در برخی موارد خصومت مادرشان به سمت شما، یک واکنش نامیدانه، بر علیه رابطه ایست که از او گرفته شده است(رابطه با فرزندش). در این وضعیت لازم است از همسرتان درخواست کنید تا با مادرشان در این زمینه گفتگو کنند. بیان کنند که این رابطه نه تنها قطع کننده ارتباط او با خانواده نیست بلکه همسو و مکمل آن است.این اطمینان -بخشی، در قالب گفتگویی صمیمانه، می تونه در بازآفرینی یک رابطه سالم کمک نماید.
* از خودتون بپرسید در این موقعیت چه نقشی رو ایفا می کنید :
شرایطی هست که به خاطر اینکه رابطه تیره شده، کاری نمی کنید. با این حال ببینید در چنین موقعیت هایی نقش قربانی را به دست می گیرید؟ و یا با بکارگیری برخی پاسخ های منفی، موقعیت ایشان را برای واکنشی بدتر تحریک می کنید؟ تلاش کنید چنین نقش هایی رو تغییر بدید. این نقش ها چه در غالب قربانی و چه در نقش تحریک کننده، کارایی روابط متقابل رو تضعیف می کنه.
* جراتمندانه رفتار کنید :
مشکلات و معضلاتی که به واسطه مودب بودن افراطی و سکوت کردن به خاطر ترس و یا بی ادب تلقی شدن، به وجود میاد باعث میشه نتونید مرزهای لازم و سالم رو با فرد مقابل ایجاد کنید. همیشه لازم نیست در طول زندگی، نقش یه آدم ساکت و نایس رو ایفا کنید. به جای اجتناب و فرونشاندن ، احساسات و دیدگاههای خودتون رو با صراحت و در کمال احترام بیان کنید. از او به این خاطر که دغدغه زندگی شما را دارد تشکر و قدردانی کنید در عین حال به او اطمینان بدید تمام تلاش شما نیز در راهی ست که به بهبود شرایط و روابط متقابل کمک میکنه.
* انتظارات و چشم داشت هاتون رو واقع بینانه کنید :
توقعات ، منجر به درد و رنج میشن. به خودتون اجازه ندید بیش از این رنج بکشید. از خودتون چیزهایی رو که نمی تونید داشته باشید درخواست نکنید. ممکنه توقع داشته باشید به مانند رفتارهایی که مادرتان با شما دارند و یا رفتارهایی که با پسرشان دارند با شما نیز رفتار کنند. این یه انتظار واقع بینانه نیست. شما همچنان خوب خواهید بود حتی اگر ستایش و تایید والدین همسرتان را نداشته باشید.
با تشکر از اعتماد شما
شایان غدیری