با سلام خدمت شما بیتا گرامی 

با توجه به آنچه مرقوم فرموده اید نکاتی بیان می شود : 

- موردی که عنوان کردید بیشتر جزو مواردی است که بین زن و شوهر لازم است بالغانه صحبت شود و یک توافق مشترک بین شان ایجاد گردد.

گاه وابستگی ها و گاه انتظارات خانوادگی، چالش های متعددی را برای زوجین جوان ایجاد می کند که این وظیفه ی خوده  زوجین است که در مورد حد و اندازه ی آنها گفتگو کنند و با درک موقعیت دیگری به توافق برسند و اینطور نباشد که یکی دیگری را رعایت کند و سخنی نگوید و تحمل کند.

دوست عزیز زندگی زناشویی بر پایه ی "کوتاه آمدن" و " تحمل کردن" استوار نمی شود حتی اگر نام آن را گذشت و .... بگذراید. 

یک زبان مشترک بین خود و همسرتان طراحی کنید و هر وقت در مورد هر چیز که بناست صحبت کنید، با آن زبان سخن بگویید تا به نتیجه ی دلخواه برسید. 

زبان مشترک شامل درک متقابل زوجین نسبت به هم ، درک احساسات هم و درک موقعیت هم می باشد.

یادتان باشد در بازی کشمکش ، بین خود و خانواده ی همسرتان نیفتید که بخواهید با ترفندهای متفاوتی ایشون را در کنار خود نگه دارید. این بازی و این حساسیت ، باعث مستهلک شدن خودتان خواهد شد. 

میزان وابستگی ایشون به خانواده شان از مواردی است که بنا بود قبل از ازدواج مدنظرتون قرار می گرفت و حتی موقعیت مالی ایشون. 

اولین گام برای مدیریت زندگی زناشویی ایجاد صمیمیت بیشتر و 

ساختن زبان مشترک کارآمد ( بدون تنش و سرزنش) و بالغانه بر سر مسائل به توافق رسیدن است آنگونه که هر دو بدانید که برای یک چیز دارید تلاش می کنید و به سازندگی یک امر دارید اقدام می کنید ، آنهم " زندگی نو پای زناشویی تان " است که مانند نوزادی است که نیاز به مراقبت بیشتر و آگاهانه تری دارد.

با تشکر از اعتمادتان پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.

ویدا چیتگر . کارشناس ارشد روانشناسی. خانه ی توانگری