سلام دوست گرامی

در رابطه با شما دو نکته مطرح است:

1- علاقه داشتن یا نداشتن استادتان به شما

2- تفاوت سنی شما و ایشان

توجه بفرمایید:

1- ممکن است انچه که از نظر شما رفتارهای خاص تر نسبت به شما است، با منظور خاصی از سوی ایشان همراه نبوده باشد و فقط برداشت شخصی شما چنین باشد. در این صورت سرمایه گذاری عاطفی شما ممکن است سبب یک علاقه یک طرفه شده و نهایتاً آسیب به شما را در پی خواهد داشت. چنانچه رفتارهای آدرس دار داشته اید و غیرمستقیم منظور خود را به ایشان نشان داده اید، بهتر است گام بعدی را ایشان بردارد. اگرچنین بازخوردی  از سوی ایشان وجود نداشت، بعید است علاقه ای در کار باشد و ممکن است شما فقط برای ایشان جذاب بوده باشید، نه مورد علاقه. بهتر است روی این موضوع، کاملاً دقت بفرمایید.

2- تفاوت سنی در حدی که شما نوشته اید به تنهایی  نمی تواند تضمین کننده موفقیت یا عدم موفقیت یک رابطه عاطفی باشد.زیرا رابطه هدفدار، موضوعی چند فاکتوری است و سن و سال یکی از عوامل آن است. آنچه مهم است اینست که این میزان تفاوت سنی، دو دوره رشدی متفاوت ایجاد نکند و در نوع نگرشها و روحیات طرفین، تفاوت آنقدر نباشد که حتی در مواردی، سبب تضاد شود. عدد سن و سال به تنهایی عامل تعیین کننده نمی تواند باشد. البته نوع تجربیاتی که در این دو بازه زمانی وجود دارد می تواند بر رفتار و نگرشهای افراد تاثیر بگذارد که لازمست این موضوع را با دقت چک کنید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری