پذیرش مرگ

پرسش

تاریخ ثبت : 21 اردیبهشت 1396

4,909 بازدید

سلام ،وقت بخیر

ممنون که کمکمون می کنید زندگی بهتری داشته باشم. دغدغه ی بزرگی پیدا کردیم من و مادرم ،که واقعا احساس و عواطف ما رو درگیر خودش کرده. حدود دو سالی هست که به جمع حامیان حیوانات محلق شدیم ،البته ما تنها کار می کنیم ، مدام گربه های بیمار یا بچه که تنها افتادن رو پیدا می کنیم و ازشون مراقبت می کنیم ،بلاهایی که سرشون اومده از سر کتک مردم یا تصادف و....  اصلا قابل درک و تحمل نیست‌،خیلی هاشون رو با وجود مداوا از  دست میدیم  و جنازه هاشون‌ رو دستمون میمونن ،به علاوه حتی همسایه ها هم اپنها رو ازار و فراری میدن. من و خونوادم خیلی احساساتی هستیم و این دو سال زندگی رو فقط با غصه و گریه سپری کردیم ،من با ۲۶سال سن واقعا احساس پیری و نابودی می کنم و نمیدونم‌ واقعا چیکار باید بکنم ،بارها خواستیم از این کار بیرون بیایم اما هر بار کیس جدید و با حال بدتر و مظلوم تری سر راهمون سبز میشه

انقدر مرگ این زبون بسته ها رو دیدم که تبدیل به یه ادم افسرده غمگین شدم شاید درکش سخت باشه اما ما واقعا درگیر شدیم وعذاب می کشیم. نمیدونم حتی سوالم چیه که‌اومدم اینجا و می نویسم اما میخوام کمکم کنید تا با مرگ کنار بیام ،با این مساله که کاریش نمیشه کرد کنار بیام ،چطور احساساتم رو کنترل کنم و به زندگی برگردم

دلم میخواست ادامه تحصیل بدم و ادم شادو موفقی بشم

چیزی که الان کاملا برعکسش هستم

ممنون میشم کمکم کنید

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

سلام ،وقت بخیر
ممنون که کمکمون می کنید زندگی بهتری داشته باشم. دغدغه ی بزرگی پیدا کردیم من و مادرم ،که واقعا احساس و عواطف ما رو درگیر خودش کرده. حدود دو سالی هست که به جمع حامیان حیوانات محلق شدیم ،البته ما تنها کار می کنیم ، مدام گربه های بیمار یا بچه که تنها افتادن رو پیدا می کنیم و ازشون مراقبت می کنیم ،بلاهایی که سرشون اومده از سر کتک مردم یا تصادف و.... اصلا قابل درک و تحمل نیست‌،خیلی هاشون رو با وجود مداوا از دست میدیم و جنازه هاشون‌ رو دستمون میمونن ،به علاوه حتی همسایه ها هم اپنها رو ازار و فراری میدن. من و خونوادم خیلی احساساتی هستیم و این دو سال زندگی رو فقط با غصه و گریه سپری کردیم ،من با ۲۶سال سن واقعا احساس پیری و نابودی می کنم و نمیدونم‌ واقعا چیکار باید بکنم ،بارها خواستیم از این کار بیرون بیایم اما هر بار کیس جدید و با حال بدتر و مظلوم تری سر راهمون سبز میشه
انقدر مرگ این زبون بسته ها رو دیدم که تبدیل به یه ادم افسرده غمگین شدم شاید درکش سخت باشه اما ما واقعا درگیر شدیم وعذاب می کشیم. نمیدونم حتی سوالم چیه که‌اومدم اینجا و می نویسم اما میخوام کمکم کنید تا با مرگ کنار بیام ،با این مساله که کاریش نمیشه کرد کنار بیام ،چطور احساساتم رو کنترل کنم و به زندگی برگردم
دلم میخواست ادامه تحصیل بدم و ادم شادو موفقی بشم
چیزی که الان کاملا برعکسش هستم

ممنون میشم کمکم کنید

مهمترین سوال :

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری

18 تیر 1396 ساعت 13:47

درود بر شما دوست گرامی

نامه تان را خواندم. احساس شما قابل درک است و اینکه به دنبال پیگیری و مداوای چنین مواردی هستید، نکته ای مثبت در خصوص شماست.

حیوان آزاری یکی از علائم وجود مشکل در فرد آزار دهنده است و افرادی که اقدام به حیوان آزاری می کنند از لحاظ روانی ممکن است دارای مشکلاتی باشند. فردی که از صدمه به حیوانات و زخمی کردن و یا حتی کشتن آنها رضایت مند باشد احتمال اینکه نسبت به آسیب به انسانها نیز چنین حسی داشته باشد وجود خواهد داشت. البته تشخیص قطعی این نوع رفتارها و ریشه یابی آنها به عهده رواندرمانگر است ولی به طور کلی لذت بردن از آزار رساندن به موجدات زنده، نمی تواند رفتاری نرمال محسوب شود.

شکی نیست که دیدن حیوانات آسیب دیده، برای هر انسان سالمی می تواند ناخوشایند باشد. اینکه شما به فکر حیوانات آسیب دیده هستید بسیار خوب است اما بنا نیست با پیگیری آسیب به حیوانات، از خودتان و سلامت روان تان غافل شوید. یعنی وقتی میزان ناراحتی شما در حدی است که در عملکرد عادی شما مشکل ایجاد کرده و بنا به نوشته خودتان دچار افسردگی شده اید، بهتر است تا زمانی که بتوانید روحیه خود را بازیابید برای مدتی از این فضا دور باشید و با مدیریت ذهن و عدم تکرار ذهنی مسائلی که در این مدت آنها را مشاهده کرده اید، به خودتان فرصت ریکاوری و تمدد اعصاب بدهید.

ضمن اینکه شما و خانواده تان در این مدت به عنوان یک انسان، اقدامی مثبت را انجام داده اید و بخش مهمتر آن به مسائل قانونی برمی گردد که در اختیار شما نیست.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری

درود بر شما دوست گرامینامه تان را خواندم. احساس شما قابل درک است و اینکه به دنبال پیگیری و مداوای چنین مواردی هستید، نکته ای مثبت در خصوص شماست.حیوان آزاری یکی از علائم وجود مشکل در فرد آزار دهنده است و افرادی که اقدام به حیوان آزاری می کنند از لحاظ روانی ممکن است دارای مشکلاتی باشند. فردی که از صدمه به حیوانات و زخمی کردن و یا حتی کشتن آنها رضایت مند باشد احتمال اینکه نسبت به آسیب به انسانها نیز چنین حسی داشته باشد وجود خواهد داشت. البته تشخیص قطعی این نوع رفتارها و ریشه یابی آنها به عهده رواندرمانگر است ولی به طور کلی لذت بردن از آزار رساندن به موجدات زنده، نمی تواند رفتاری نرمال محسوب شود.شکی نیست که دیدن حیوانات آسیب دیده، برای هر انسان سالمی می تواند ناخوشایند باشد. اینکه شما به فکر حیوانات آسیب دیده هستید بسیار خوب است اما بنا نیست با پیگیری آسیب به حیوانات، از خودتان و سلامت روان تان غافل شوید. یعنی وقتی میزان ناراحتی شما در حدی است که در عملکرد عادی شما مشکل ایجاد کرده و بنا به نوشته خودتان دچار افسردگی شده اید، بهتر است تا زمانی که بتوانید روحیه خود را بازیابید برای مدتی از این فضا دور باشید و با مدیریت ذهن و عدم تکرار ذهنی مسائلی که در این مدت آنها را مشاهده کرده اید، به خودتان فرصت ریکاوری و تمدد اعصاب بدهید.ضمن اینکه شما و خانواده تان در این مدت به عنوان یک انسان، اقدامی مثبت را انجام داده اید و بخش مهمتر آن به مسائل قانونی برمی گردد که در اختیار شما نیست. از اعتماد شما سپاسگزارمعلی اکبری-خانه توانگری

معرفی کتاب :

معرفی فیلم/مقاله :

معرفی دروس غیر حضوری :

اکشن پلن :

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

سوالات مشابه

آيا براي پيشرفت تن به انجام هر کاری بدهم؟!607 بازدید
از آنچه که میخواستم دور شدم861 بازدید
با شرایط بد زندگی و ناامیدی نسبت به آینده چه کنم؟5,738 بازدید
نداشتن احساس به یک اتفاق مهم زندگی5,015 بازدید
وقتی وارد شغلی میشوم استرسم زیاد میشود439 بازدید

دکتر علیرضا شیری

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...

دسته بندی ها

پاسخگران