درود بر شما دوست گرامی

يکي از نيازهای انسان وقتی که به سن بلوغ و جواني ميرسد، داشتن ارتباط عاطفی دائم است. علاقه به فردی غیر همجنس و ازدواج ريشه در ميل و كشش غريزي دارد و این امری طبیعی است.

نکته حائز اهمیت در مورد ایشان؛ نوع رفتارش با شما است. ممکن است شما مورد قبول ایشان باشید، حتی ممکن است برایش جذاب هم باشید اما این مسئله الزاماً نمی تواند نشان دهنده علاقه ایشان و یا تصمیم به ازدواج با شما باشد. به خصوص اینکه رفتار مستقیمی در این مورد از ایشان ندیده اید. 

مسئله ای مانند علاقه و سپس ازدواج، لازمست بر پایه ی اتفاقات عینی باشد نه حدس و گمان و شاید و... یعنی تا زمانی که ایشان منظور خود را به صورت شفاف با شما مطرح نکرده اند نمی توانید به خود امید بدهید. زیرا ممکن است درواقع چنین قصدی از سوی ایشان مطرح نباشد. یا اینکه ممکن است ایشان به ایران بیاید ولی دیدار و مسافرت به شمال اصلا صورت نگیرد که در این صورت شما انرژی روان خود را در جایی متمرکز نموده اید که سودی برایتان نداشته است.

تهمینه گرامی، احساس شما قابل درک و محترم است و شما حق دارید به فکر آینده ازدواج خود باشید. اما با دقت و حساب شده این کار را صورت دهید. یعنی در مورد این آقا، اگر شما واقعا ایشان را متناسب یافته اید (که البته پروسه ای زمان بر است و شناخت به این راحتی حاصل نمی شود) می توانید در صورتی که امکان گفتگو برای شما ایجاد شد ( و یا ایجاد نمودید) ویژگی های مثبت ایشان را برشمارید و خاص بودنش در نظرتان را غیرمستقیم به او نشان دهید. اگر رفتاری متقابلاً در جهتی که همخوان با هدف شماست از سوی ایشان سرزد (مثلاً ابراز مستقیم علاقه به داشتن رابطه هدفدار با شما) که فرصت ایجاد شده است و اگر ایشان هیچ واکنشی نشان نداد بهتر است سرمایه گذاری عاطفی نفرمایید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری