با سلام.با اينكه ظاهرى خوب دارم و مشكلى در خودم نميبينم و از بسيارى از اطرافيان هم ظاهر بهترى دارم،اما هيچ پيشنهادى براى روابط عاطفى به من داده نميشود و بعد از ٣ سال دانشگاه رفتن هيچ كس براى من قدمى برنداشته است. پسرى هم اوايل بود كه فقط نگاهم ميكرد اما هيچ حرف و عمل ديگرى نشان نميداد و وقتى به بهانه سوال درسى به او پيام دادم به زور جواب من را داد!با اينكه من و دوستانم از رفتار وى برداشت علاقه كرده بوديم و من بسيار وابسته او شده بودم و هر روز نگاه ها بى نتيجه ردوبدل ميشد.اين موضوع و اينكه از جانب هيچ كس ديگرى انتخاب نميشوم بسيار مرا آزار ميدهد و در بى ارزشى فرو ميبرد. ميبينم دختر هايى با ظاهر معمولى و شهرستانى چه زندگى هايى دارند وحتى پسرى كه با او در رابطه است راخودشان انتخاب كرده اند!من اما هميشه از تنهايى و خوب نبودن پيش چشم ديگران و دوست داشته نشدن عذاب ميكشم. هيچ چيز در زندگى من واقعاً اتفاق نميافتد. نه رابطه واقعى نه محبت واقعى.خانواده ناآرامى دارم و مادرم هميشه با اشتباهاتم از كودكى تا الان و هربار به بهانه اى مرا طرد ميكند.روابط بسيار بد والدينم.خودم حس بازنده بودن دارم.
مهمترین سوال :
