سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

با طلاق عاطفی پدر و مادر چه کنم

پرسش

تاریخ ثبت : 21 شهریور 1395
2,446  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
دختری هستم 27 ساله. با مدرک کارشناسی ارشد که در جستجوی کار هستم ولی تاکنون موفق به پیدا کردن کار مورد علاقه ام نشده ام. با پدر و مادرم زندگی می کنم. خواهر بزرگم دوسال است که ازدواج کرده. پدر و مادرم سالهاست دچار طلاق عاطفی هستند. صحبت یا گفتگویی که صمیمی یا محبت امیز باشد با هم ندارند. بیشتر حرفها پرس و جو از اخبار روزانه است. معمولا صحبت هاشون هم به جروبحث ختم میشه. هردو مغرور هستند و معتقدند که دیگری در وظایفش کوتاهی کرده. همدیگر رو برای کوچکترین چیزی مقصر می دونند و اکثرا تفریح یا اوقات فراغتشونو جدا از هم می گذرونند و هردو در موقعیت هایی گلایه و شکایت هاشونو از همدیگه به من میگن. این شرایط برای من خیلی غیرقابل تحمله. شاید به خاطر سنم اینطور بنظر میرسه که باید نسبت به این مسائل بی توجه باشم و اینکه این مشکلات اونهاست و ربطی به من نداره ولی علیرغم تلاش هایی که بعضا انجام میدم تا این مسئله رو برای خودم بزرگ نکنم هنوزم از این رفتار اینها خیلی ناراحت می شم. با خواهرم بارها به هردو پیشنهاد طلاق دادیم ولی بنظر میاد حرف مردم از صلاح خودشون براشون مهم تره. لطفا منو راهنمایی کنم که ایا من در قبال این رفتار این دو با هم مسئولیتی دارم یا باید بی توجه باشم و این ناراحتی من زیاده روی محسوب میشه؟

مهمترین سوال :

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری
فاطمه علی اکبری
15 آذر 1395 ساعت 12:55

سلام دوست گرامی

یکی مسائل مهم در خانواده، نحوه برخورد اعضای خانواده و ارتباطات عاطفی آنها با یکدیگر است. قابل درک است که عدم سازش بین والدین شما می تواند سبب احساس ناخوشایند در شما شود.

در اغلب مشاجرات افراد «میل خود» را «حق خود» می دانند و بدیهی است که طرف مقابل را مقصر بدانند. اینکه والدینی به جای یافتن راه حل مناسب جهت حل اختلافات شان، از فرزند خود برای شکایت از دیگری استفاده نماییند، نشان از عدم آگاهی به سازوکارهای لازم جهت همسرداری و فرزندپروری دارد.

نوع رفتار و ارتباط والدین با هم از جمله مسائل خصوصی است که بهتر است وارد آن نشد. البته طبیعی است که ارتباط والدین با هم بر شرایط خانه و روحیه فرزندان تاثیر زیادی دارد ولی وقتی والدین تان نه به دنبال یافتن راهکار هستند و نه تمایلی به جدایی دارند، درگیر کردن ذهن با مسائل آنهافقط سبب آسیب به شما می شود.

  • می توانید به جای اینکه فقط شنونده شکایات والدین از هم باشید با توجه به عدم تمایل شان برای جدایی؛ به آنها پیشنهاد رفتن به یک مشاور را بدهید.
  • لحن شما حالت آمرانه و نصیحت گرانه نداشته باشد و فقط نظرتان را بگویید (به نظرم اگر به یک مشاور خانواده مراجعه کنید بهتر است؛ نظر شما چیست؟)
  • چنانچه والدین تان تمایلی به مشاوره رفتن هم نداشتند می توانید ضمن حفظ حرمت والد و فرزندی، از ایشان بخواهید که نزد شما از همسر خود گلایه نکنند. یعنی تمایلی به شنیدن شکایات آنها از همدیگر ندارید.
  • به والدین خود بگویید که چنین رفتاری تا چه حد می تواند برایتان ناخوشایند باشد.
  • یافتن شغل مناسب با تحصیلات می تواند کمی مشکل باشد. با سفارش به دوستان و همکلاسی ها و یا حتی اساتیدی که مورد اعتماد شما باشند و همچنین مراجعه به مراکز کاریابی می توانید جهت یافتن شغل اقدام نمایید.
  • چنانچه شغلی به شما پیشنهاد شد که متناسب با تخصص تان نبود، کار بیرون از خانه و حضور در محیط اجتماع می تواند به شما کمک کند تا از شرایطی که در حال حاضر تجربه می کنید کمی فاصله بگیرید.

 

 

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- کارشناس ارشد روانشناسی- خانه توانگری

 

 

معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه