درود بر شما

آنچه نمی گذارد هر زوجی نتوانند موقعیتی که در آن هستند را درست ببینند، هیجانات و الگوهای ناکارآمد رفتاری است که متاسفانه این عدم توانایی در دید درست، باعث می شود در طول زمان بیشتر به خود و به یکدیگر و در نهایت به رابطه، زخم بزنند که یا خود را مجبور می کنند تحمل کنند و یا سعی می کنند تا برای تسکین زخم خود، رفتارهای ناکارآمد نشان دهند. اگر زوج‌ها باهم سنخیت و هماهنگی نداشته باشند، صرفاً گذشت زمان و صرف انرژی راه به جایی نخواهد برد و تنها بر میزان دوری عاطفی میان دو زوج افزوده خواهد شد.

در خصوص نوع ارتباطات خانواده همسرتان توضیحاتی داده اید. در نظر داشته باشید که گاهی اوقات شیوه تربیتی فرزندان در خانواده به صورتی است که احساس مسئولیت در قبال فردی که با او تشکیل خانواده داده اند کمرنگ ترازدلبستگی های آنها در زمان مجردی است. بدیهی است که اینگونه ارتباطات به کارکرد خانواده تازه شکل گرفته آسیب می زند. مسائلی از این دست را باید با توافق حل کرد. به نظر می رسد همسرتان به این شکل بزرگ شده و طرز فکرش اینست و به این سرعت نمی تواند عادتهای نهادینه شده اش را تغییر دهد. همچنین نوشته اید از آغاز به شما دروغ گفتند؛ شما از چه زمانی متوجه شدید همسرتان و خانواده اش به شما دروغ گفتند؟ واکنش شما در ادامه چه بود؟

چنانچه قصد ادامه دادن زندگی مشترک و اصلاح مشکلات تان را دارید می توانید با صبوری و گفتگوهای صمیمانه و بالغانه به ایشان یادآوری کنید که قصد فاصله انداختن بین همسرتان و خانواده اش را ندارید. فقط انتظارات و خواسته های خود را بدون حمله کردن به خانواده ایشان و رفتارهای همسرتان بیان کنید. مواردی که آنها با شما صادق نبوده اند و سبب رنجش خاطر شما شده را با همسرتان مطرح کنید و چنانچه مسئله قابل اصلاح است، نظرات تان را برای بهبود شرایط به همسرتان بگویید و نظر ایشان را نیز بشنوید و نهایتاً توافق کنید (صداقت نداشتن باعث احساس سردی من نسبت به زندگی مشترکمان می شود و من دوست ندارم چنین موردی در زندگی مان وجود داشته باشد). در خصوص دوست نداشتن محل زندگی تان نیز می توانید با همسرتان گفتگو کنید و بدون اینکه در این مورد با حالت بدگویی و شکایت کردن حرف بزنید، اعلام کنید که ترجیح می دهید در محلی غیر از محل کنونی زندگی کنید.

عنوان نامه تان نیز قابل توجه است. اینکه به دلیل ترس از طلاق قادر به تصمیم گیری در مورد فرجام زندگی تان نیستید. ابتدا لازمست در مورد اینکه چه تصمیمی می خواهید بگیرید (ماندن یا رفتن) دلایل کافی داشته باشید. 

توجه بفرمایید که گاهی ترس از تصمیم گیری است که ما را به سوی انتخاب‌های اشتباه سوق می‌دهد (در زبان روزمره، ممکن است این وضعیت را به جای تردید با دو دل بودن در تصمیم گیری توصیف کنیم).  در حالیکه گاهی هزینه ای که برای تصمیم نگرفتن در زندگی می دهیم بیشتر از هزینه ای است که برای یک تصمیم اشتباه می دهیم. ترس از تصمیم گیری، باعث می‌شود ما جرات انتخاب یک گزینه را از میان گزینه‌های موجود نداشته باشیم. این در حالی است که در بسیاری از موارد، گزینه‌ی درست را می‌توانیم به سادگی از میان گزینه‌های پیش رو تشخیص دهیم. اما این ترس ما را به سمت توقف و تصمیم نگرفتن سوق می‌دهند.

پس بایستی بدانید اگر می خواهید بمانید و ادامه دهید دلیلش چیست و اگر فکر می کنید زندگی مشترکتان به پایان رسیده دلیل این نتیجه گیری چیست؟ بعد هم لازمست سهم خودتان را در زندگی مشترک ببینید و تمام شرایط نامطلوب کنونی را به همسر و خانواده او نسبت ندهید. البته قابل درک است که گاهی اوقات سبک زندگی افراد به قدری با هم نا متناسب است که در مواردی حتی در تضاد کامل با هم قرار می گیرد و ادامه زندگی را با سختی مواجه می سازد. در اینصورت شما بایستی بدانید که می خواهید با زندگی تان چکار کنید. شاید مشکل اصلی شما ترس از تصمیم گیری در موارد مهم زندگی تان است نه فقط این مقطع. در این صورت چه بخواهید زندگی تان را ادامه دهید و چه جدا شوید، در هر دو حالت احساس رضایت نخواهید داشت.

دوست خوبم؛ ازدواج قراردادی دوطرفه است که اگر مشکلی در آن احساس می شود، هر دو طرف بازی باید برای شناسایی منشا مشکل و حل و فصل آن اقدام کنند. مسئله ادامه دادن یا ندادن زندگی نیز تصمیمی است که خود شما و همسرتان در موردش بایستی بگیرید. و این مهم زمانی اتفاق خواهد افتاد که شما بدانید:

• چه مسیری را در زندگی تان طی کرده اید که اکنون اینجا هستید؟
• چه عواملی دلیل نارضایتی شماست؟
• برای این عوامل نارضایتی می توانید اقدامی انجام دهید که برطرف شوند؟
• نظر همسرتان چیست و ایشان نسبت به زندگی تان چه دیدگاهی دارند؟
• آیا هنوز به همسرتان علاقه ‌مند هستید؟ (نظرتان باید قاطعانه و آگاهانه باشد نه جملاتی مثل فکر می کنم و مطمئن نیستم و...)
• شما و همسرتان در مجموع نسبت به زندگی تان چه دیدگاهی دارید؟

ماندن در وضعیت دوگانه میان تمایلات و خواسته ها و نیازها از یک طرف و الزامات و درستی و غلطی از طرف دیگر غالبا استرس زاست و قاعدتا شما با خود استرس و درگیری ذهنی خواهید داشت مگر اینکه بالغانه به وضعیت خود نگاه کنید. یعنی چه تصمیم به ماندن و تغییر داشته باشد و چه تصمیم به جدایی گرفته باشید بایستی دلایل درستی پشت تصمیمات شما باشد و این امر به وسیله بررسی دقیق و بالغانه مسیری است که زندگی شما را به شرایط کنونی رسانده است. و البته شما در هر جهت که تصمیم بگیرید، با سختی و مشکلات همان جهت روبه رو می شوید و بناست که در همان جهت هم به رشد و تعالی برسید.

توجه به نکاتی که خدمت تان عرض شد می تواند به شما کمک کند تا بتوانید در مجموع تصمیمی بگیرید که در مقابل آنچه که هزینه می کنید بتوانید بیشترین فایده را به دست آورید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی