سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

آیا حق دارم عصبانی شوم؟

پرسش

تاریخ ثبت : 15 اردیبهشت 1398
895  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
با سلام ، من احساس میکنم در ارتباط با همسرم حق اشتباه کردن ندارم. یعنی هر نوع شکایت، خشم، دلخوری و... از طرف من، با بدترین و شدیدترین واکنش از طرف ایشون مواجه میشه. من متوجه هستم که نوع صحیح ارتباط هیچ کدوم از مواردی که ذکر کردم نیست و در این چند سال زندگی مشترکمون بسیار کم پیش آمده که من بخوام از این سبک ارتباطی استفاده کنم. اما از طرفی این احساس برای من به وجود آمده که من حق هیچ خطایی رو ندارم و همیشه من باید رابطه رو بالانس نگه دارم. حس میکنم کمی مجبورم خودسانسوری داشته باشم. یعنی حتی اجازه ی ابراز کوچکترین احساس منفی رو ندارم و با شدیدترین واکنش از طرف ایشون مواجه میشم. و یک نوسان خلق ساده میتونه به یک شرایط حاد تبدیل بشه. فقط سکوت در مواجهه با ایشون کاربرد داره و با اینکه خودم از نظر خلقی آروم هستم و انسان درون گرایی هم به حساب میام اما دلم میخواد اون قسمت از من که ممکنه یه روزی بدخلق باشه هم از طرف همسرم مورد پذیرش باشه. میزان عشق و تفاهم در زندگی مون بالاست اما این که حس کنم فقط بخش سفیدم مورد پذیرش هست و بخش تاریکم با شدیدترین حالت طرد میشه من رو آزار میده.

مهمترین سوال :
سوال من اینه که آیا این درخواست من صحیحه؟ و اینکه برای تغییر این حالت چه کاری میتونم انجام بدم؟(در ضمن من تا حدی گرفتار تله ی اطاعت هستم)

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

مونا گوشه
مونا گوشه
04 دی 1398 ساعت 14:09

بانوی گرامی سلام

همینطور که خودتان بیان کردید، ما به واسطه انسان بودنمون طبیعی است که در برخی مواقع احساسات ناخوشایندی را نیز تجربه کنیم، با این حال وجود و تجربه احساسات ناخوشایند به معنی مجوز دادن به رفتار پرخاشگرانه یا انزوا طلبانه نمی باشد،

همچنین بخشی از بلوغ عاطفی و شخصیتی نیز که لازمه زندگی مشترک است این هست که ما بتوانیم هم احساسات خوشایند و ناخوشایند خودمان را تشخیص دهیم،اعتبار دهیم و بپذیریم، هم اینکه برای طرف مقابلمون نیز این حق را قائل شویم که در مواقعی احساس ناخوشایندی را تجربه کند، و این به معنی خراب بودن رابطه عاطفی ما و یا برهم خوردن تعادل رابطه لزوما می تواند نباشد.و همچنین یادبگیریم و تمرین کنیم که در این مواقع چه اقدامی به جز بروز زیادی هیجانها و یا سکوت و کناره گیری می توان انجام داد.

حال در این مواقع بهتر است چگونه برخورد کنیم؟

پیشنهاد من به شما این است که از در همدلی وارد شوید و با همسرتان گفتگوی بالغانه داشته باشید  به این ترتیب که شرایطی که پیش آمده شما احساس ناخوشایندی داشته باشید را توصیف کنید،واکنشی که دیدید را توصیف کنید( نه قضاوت و یا سرزنش و یا نصیحت)

بعد از اینکه از احساس و افکار خود گفتید، از احساس و افکار ایشان سوال کنید که وقتی تو این شرایط قرار می گیرند چه احساسی دارند و چه فکری می کنند.

در این حالت شما هم متوجه نیاز ایشان می شوید ایشان هم متوجه نیاز شما به همدلی در آن مواقع می شوند  و در این صورت احتمال اینکه بتوانید به راهبردی عملیاتی تر برسید بیشتر خواهد شد.

و با بیان نیاز و خواسته خود در واقع از چرخه تله اطاعت نیز بیرون می آیید و نیاز به خودابرازگری را زندگی می کنید.

با تشکر از اعتماد شما

مونا گوشه

خانه توانگری طوبی



معرفی درس
بسته شفای زنانگی 1 و 2 و 3
بسته کامل مجموعه شخصیت سالمتر من (4 جلسه)

توصیه های پیشنهادی
این حق را برای خود قائل شوید که احساسات مختلفی تجربه کنید
تجربه احساسات مجوزی برای انجام رفتار آسیب رسان در رابطه نمی باشد
با انجام گفتگوی بالغانه از نیاز و احساس خود طرف مقابل را آگاه می سازید و احتمال رسیدن به راهبرد عملی بالا می رود.
معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه