سلام . نوشته شما را خواندم .

از اینکه در چنین شرایطی به سر می برید واقعا متاسف شدم .بهتان حق می دهم که حال خوبی را تجربه نکنید . بیان کردید که فرزند اول پدر و مادری هستید که رابطه خوبی با هم ندارند و طبیعتا عدم تفاهم آن دو شرایط خانواده را به گونه ای رقم زده است که شما نیز در محیطی آرام و بدور از تنش به سر نبرده اید .

گفتید مادرتان خودشان را قربانی رابطه با پدرتان می دانند. به نظر می رسد که شما نیز به خودتان همین نقش را داده اید .پدر و مادرتان را پدر و مادر عاقل و کاردانی نمی دانید . آنها شما را مقصر میدانند و شما نیز آنها را  . و این چرخه در خانواده شما در حال تکرار است .شما قربانی هستید ، پدر و مادرتان جلاد هستند و حالا شما به دنبال رابین هود زندگی خود میگردید که ناجی شما شود و شما را از شرایطی که در آن به سر میبرید نجات دهد .از شما راضی نیستند و همیشه از شما ایراد می گیرند . در قبال هر کاری واکنش آنها سرزنش است .چقدر به بازخورد های آنها اهمیت می دهید ؟ سرزنش هایشان تا چه اندازه بر روی باور های شما نسبت به خودتان تاثیر می گذارد؟

من درک می کنم  کنار آمدن با والدینی که  دائما حس گناه  وسرزنش به ما بدهند تا چه میزان می توانددردناک و فرسایش دهنده باشد. درک میکنم که چقدر شما تحت فشار هستید .اما کسی که بتواند ناجی شما باشد کسی غیر از خودتان نیست .

اینکه تمامی ویژگی های والدین خود را منفی تلقی می کنید  ، به احتمال ناشی از خطاهای شناختی شماست. ممکن است مواردی بوده باشد که شما در آن زمینه ها عملکرد مثبتی از خانواده در ذهن داشته باشید اما به آن توجهی نمی کنید .به این موضوع دقت کنید که تا چه میزان از والدین خود الگوهای منفی دریافت وشخصی سازی کرده اید. قربانی بودن مادر را دوست ندارید اما خودتان را قربانی می دانید و تا حدودی شبیه به ایشان رفتار می کنید .منفی بینی والدین تان را نمی پذیرید و خودتان نسبت به عملکرد آنها منفی بینی دارید .

بیان کردید حدود دوسال است که به شما اجازه نمی دهند که به سر کار بروید . به نظر می رسد با توجه به سنتان می توانید نسبت به  تصمیم گیری های شخصی تان مستقل عمل کرده و در مقابل مخالفت های دیگران بایستید .

دوست عزیز برای توانمند شدن و برخاستن از شرایط موجود ، بهتر است از گام ها و تغییرات کوچک شروع کنید .محدوده استقلال و خود مختاری خود را گسترش دهید  . در حیطه مسائلی که فقط به خودتان مرتبط است با قاطعیت و جسارت تصمیم گیر ی و اجرا کنید . بنا به گفته خودتان از تایید و حمایت والدینتان بی بهره هستید ، بنابراین به دنبال گرفتن تایید و رضایتمندی  آنها نباشید . تحصیلات بالایی دارید . باتکیه بر تحصیلات  وتوانایی های خود و با پیدا کردن شغلی مناسب در پی کسب استقلال و پرورش توانایی های خود باشید. .وقتی شما  خودتان را فردی توانمند و با اراده ببینید ، دیگران نیز همین نگاه را به شما خواهند داشت.

امیدوارم مسیر روشنی را برای خودتان بسازید ...

نسرین قربان زاده _خانه توانگری طوبی