درود بر شما

تعارض واختلاف در زندگی امری کاملا طبیعی واجتناب ناپذیر است اما نحوه برخورد وشیوه حل تعارض است که از اهمیت ویژه ای برخورداراست ودر صورت انتخاب شیوه های نادرست و ناسالم، زندگی را تحت تأثیر خود قرار می دهد.

مرقوم نکرده اید که محتوای اختلافات شما که سبب درگیری تا این حد می شود چه بوده، و اینکه اختلافات شما چه مسیری را طی می کند که نهایتاً به ضرب و شتم شما منتهی می شود اما در یک ارتباط سالم و ازدواج موفق، اینکه مردی به سبب قدرت بدنی بیشترش دست روی زنش بلند کند، در هیچ شرایطی قابل پذیرش نیست. شوهری که دست بزن دارد عشق، احترام و صمیمیت را در زندگی مشترک نابود می کند و زنی که از شوهرش کتک می خورد و مورد توهین، تهدید و تحقیر همسرش قرار می گیرد، نمی تواند او را به چشم عشق و شریک زندگیش ببیند. 

برخی دلایل ضرب و شتم همسر می تواند شامل اینها باشد: کنترلگری با خشونت، عدم توانایی کنترل و مدیریت خشم، رفتارهای تکانشی در حین عصبانیت، تربیت نادرست در دوران کودکی، برخی اختلالات شخصیتی، و گاهی مصرف برخی داروها. اما هر کدام از این دلایل که در مورد همسر شما وجود داشته باشد، باز هم این رفتار توجیه پذیر نیست.

نوشته اید که چهار سال با هم دوست بوده اید. شاید در این مدت هم ارتباطتان زنگ خطرهایی داشته که آنها را نادیده گرفتید. سوءرفتار با همسر در حد کتک زدن جلوی دیگران، نشان از مشکلاتی دارد که به هیچ وجه نمی توان از کنار آنها گذشت.

مرقوم نفرموده اید که واکنش شما پس از این سوءرفتارهای جسمی چه بوده و چرا بعد از اولین مورد، اقدام جدّی نکردید. زیرا سکوت و انفعال در برابر کتک زدن، به نوعی تقویت رفتار ایشان بوده است. اما آیا اقدامی در جهت عدم تکرار این رفتار انجام داده اید؟ آیا همسر شما کمترین تلاشی برای رفع مشکلات رفتاری اش داشته؟ آیا اتفاق خاصی بعد از ازدواجتان افتاده که قادر به حل کردنش نیستید؟ 

ننوشته اید که این رفتار جلوی خانواده خودش بوده یا شما، اما اگر منظورتان از خانواده، خانواده همسرتان است بعید است که رفتارش بدون مداخله مشاوره ای و یا شاید درمانی اصلاح شود. ممکن است چنین بدرفتاریهایی در خانواده ایشان غیرعادی محسوب نشده و ایشان نیز اینها را از خانواده آموخته است.

خواهر گرامی، ازدواج تصمیم مهمی است و کسی هم ازدواج نمی کند که بعداً بخواهد جدا شود. اما بنا هم نیست که هر شرایطی را ادامه داد وقتی که حتی آرامش و تأمین جانی، در زندگی مشترک شما وجود ندارد. شما لیاقت دارید در رابطه‌ ای باشید که در آن ترس، نا امنی و خشونت وجود نداشته باشد.

در مورد این پرسش تان که "اين زندگی را ادامه بدهم ؟" ، نهایتاً تصمیم گیرنده نهایی در این مورد شما خواهید بود و هر انتخابی بکنید و هر مسیری را که برای زندگی تان برگزینید مسئولیت آن را نیز باید بپذیرید اما  با توجه به تکرار این رفتار از سوی ایشان و عدم امنیت جسمی و روحی شما، ادامه این شرایط (کتک خوردن) به هیچ عنوان توصیه نمی شود. بهتر است به همسرتان اعلام کنید که دیگر حاضر به ماندن در این وضعیت نیستید و به دلیل رفتارش، قصد ترک کردنش را دارید و از ظرفیتهای قانونی خود نیز استفاده خواهید نمود و البته در این خصوص حتماً قاطعیت داشته باشید. همسر شما با هزینه رفتارش مواجه نشده که آن را ادامه داده. 

در مورد قوانین پناهجویی و بازگشت، مسلماً پیگیری قانونی می تواند به شما کمک کند و بهتر است از این راه وارد شوید. موفق باشید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی