سلام و خسته نباشید

16 ساله بودم که پسر عموم که شرایط اصلا خوبی هم نداشت عاشقم شد و حرف خواستگاری پیش اومد و با مخالفت شدید خانوادم و دعوای بین دو خانواده روبه رو شد .پدرم اون موقع ما را رها کرده بود و به نحوی اونا هم می خواستن از آب گل آلود ماهی بگیرن و من رو خام حرفهای خودشون کرده بودند و می خواستن من نقش پتروس فداکار را بازی کنم و زندگی بد اونا نجات بدم اما من زود به خودم اومدم و مخالفتم را اعلام کردم. تا الان که 10 سال گذشته و 26 ساله هستم ، کارشناسی ارشدم رو گرفتم و شاغلم و موقعیت اجتماعی نسبتا خوبی دارم.اما پسر عموم هنوز دست بر نداشته و به هر نحوی تونسته من رو اذیت کرده و همه جا آبروی منا برده ،تهدیدم می کنه و هر خواستگاری واسم بیاد مانع میشه ،میزان تحصیلات ایشون در حد سیکله،بیکار و معتاده و از نظر اخلاقی هم مشکل داره و سابقه کیفری آدم رباعی هم داره ،حتی از نظر ظاهرم مشکلم داره .من مخالفتما بارها و بارها به روش های مختلف با کم محلی،قطع رفت و آمد فامیلی،محترمانه و غیرمحترمانه اعلام کردم و گفتم که معیار ازدواج نداره ولی هیچ کدوم فایده ای نداشته.و امنیت من همیشه در خطر بوده .به نظر شما با همچین آدمی چه برخوردی باید کرد؟

ممنون و سپاس

مهمترین سوال :