خانم سما گرامی با سلام و عرض ادب

موفقیت شغلی آیتمی مهم است که شما در زندگی بارها تجربه اش کرده اید و از این بابت بهتان تبریک می گویم. مدتی از کار و رشته ی مورد علاقه تون فاصله داشته اید و قدری از این استرس برای شروع دوباره، طبیعی است. اما در حدی که آن را " آشوب درونی " توصیف کرده اید، می تواند علت هایی دیگر داشته باشد.

بخش عمده ای از آن ممکن است وابستگی همسرتان به شما در زمینه ی کاری باشد که این به تنهایی می تواند استرس زیادی برای شما ایجاد کند و بار مسئولیت اضافه ای را بر دوش خود احساس کنید ( گاهی سخت ترین و قدرتمند ترین زنان هم نیاز به  امنیت از جانب مرد خود دارند که در اعماق روانشان احساس کنند که اگر روزی من خسته شوم و بخواهم فقط " زن " باشم و " نقش های زنانگی " خود را داشته باشم، همه چیز روبه راه خواهد ماند).در 35 سالگی این نیاز روح شماست که این احساس امنیت را داشته باشید. در هر حال یک زن موفق ، زیر مجموعه هایی در شغل خود دارد که اگر یکی از این زیر مجموعه ها ، همسرش باشد ، این فی نفسه خلاف جهت آرامش و آسایش و رضایت از زندگی است. 

علت دیگر هم می تواند این باشد که هرگاه انسان کار جدیدی را می خواهد شروع کند، به دلایل مختف مثل ترس از شکست، ترس از مواجه شدن با شرایط غیرقابل پیش بینی، و ترس از دست دادن میزانی از امنیت فعلی ، .... می تواند استرس زا باشد که در این صورت شما می توانید با  محاسبات و بررسی های دقیق کاری که پیش رو دارید، درصد خطا را کاهش دهید و مهم تر از آن به خود " مجوز اشتباه کردن " را هم بدهید. وقتی از خود انتظار داشته باشید که بی نقص  و کامل باشید، سطح اضطراب و استرس خود را بالاتر می برید.

اگر برایتان مقدور است شرایط کاری را از همسرتان جدا کنید و اگر نه، مسئولیت بیشتری را به ایشان محول کنید البته نه به عنوان رئیس و مرئوس؛  بلکه تقسیم کاری که هر دو در ارتباط با آن نظر بدهید و شناخت و توانمندیهایتان ، در این تقسیم بندی لحاظ بشود. ( مثلا اگر شما درایده پردازی و طراحی کلی موضوع توانمندی بیشتری دارید و ایشون در اجرای قدم به قدم آن طرح ، توانمندند، این دو توانمندی در کنار هم می تواند سکوی پرتاپ فوق العاده ای را برایتان ایجاد کند). 

 اعتماد یک زن به توانمندی های همسرش، " مردانگی " آن مرد را چندین برابر می کند و " زن " زیر سایه ی این " مرادانگی " آرام می گیرد.

با تشکر از اعتمادتان؛ پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.

ویدا چیتگر - کارشناس ارشد روانشناسی - خانه ی توانگری