درود بر شما

بدیهی است رابطه ای که دردوران نوجوانی و به دلیل تغییرات رشدی و هورمونی ایجاد شده باشد نمی تواند اِلِمانهای یک رابطه عاطفی مثبت را داشته باشد. ایشان نیز در سن 17 سالگی نمی تواند از بلوغ کافی برای رابطه عاطفی برخوردار باشد. بنابراین ضمن احترام به احساس و انرژی ای که در این رابطه صرف کرده اید، بهتر است تمرکز شما بر روی درس و کنکورتان باشد که با توجه به محتوای نامه تان به نظر می رسد اهمیت زیادی برای شما دارد.

موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• هر نوع وسیله، یادگاری، پیام و... که شما را به یاد ایشان بیندازد از محیط اطراف خود دور کنید تا برای شما تداعی کننده خاطرات تان نباشد.
• ارتباط با دوستان مورد اعتمادی که می توانند سبب حال خوب شما شوند و انجام فعالیتهای مورد علاقه که سبب تخلیه انرژی منفی شمامی شود برای شما می تواند کمک حال باشد.
• توجه بفرمایید که شما احساسات منفی خود را مدیریت خواهید نمود نه خاطرات را. خاطرات یک فرد، در کنار ما خواهند بود زیرا به هر حال آن آدم بخشی از زندگی و عمر ما را به خود اختصاص داده است. مهم این است که یادآوری احتمالی آن روزها در آینده، احساس خاصی در شما ایجاد نکند که بر عملکرد کنونی تان تاثیر بگذارد.
• این ارتباط حتما درسهایی هم برای شما داشته است. در مورد آنها بیندیشید و البته از سرزنش خودتان بپرهیزید. موارد مهم رادر نظر بگیرید مثل اینکه نوشته اید ترس از تنها ماندن و به امید اصلاحش بودن سبب ادامه دادن شده.

درخصوص معرفی ابزارهای آموزشی نیز، دروس غیرحضوری زیر خدمت شما پیشنهاد می شود:

ساختن رابطه عاطفی

توانگر شو

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی